Γράφει η Κική Γ.
Κάθισα αναπαυτικά, έβαλα ένα ποτήρι κόκκινο κρασί και χάθηκα στις σκέψεις μου καθώς έβλεπα το φεγγάρι να ξεπροβάλλει και να φαίνεται ολοστρόγγυλο και πορφυρό.
Έφτασα σε μια ηλικία που λες έζησα, μα έχω και πορεία ακόμη.
Τη συνέχεια αυτής της πορείας όμως θα πρέπει να αποφασίσω και να ακολουθήσω. Έζησα και έντονα, βγήκα πολύ, ταξίδεψα πολύ, δούλεψα, αγάπησα και αγαπήθηκα.
Πέρασα καλά μα και έκλαψα και πόνεσα. Κάποιες φορές ίσως να προκάλεσα και εγώ προβλήματα στους άλλους. Όλη μου η ζωή μπροστά μου. Με τα σωστά και τα λάθη της.
Μνήμες και αναμνήσεις που έρχονται να με συνετίσουν, να με ξυπνήσουν και να με δυναμώσουν. Όλα στο πρόγραμμα είναι. Εμπειρίες και “σφαλιάρες”.
Είναι η παρακαταθήκη για την υπόλοιπη πορεία μας. Καλύτερα να κουβαλώ πολλά στη φαρέτρα μου. Είναι τα παράσημα μου.
Είναι οι αποσκευές μου και τελικά οι αποφάσεις μου. Όλα είναι θέμα επιλογής. Δεν μετανιώνω για
για τίποτα. Το τίποτα θα ήταν το χειρότερο. Τώρα είδα και έζησα. Πέταξα στα ουράνια, γκρεμοτσακίστηκα και μάτωσα. Γέμισα γρατζουνιές και μελανιές, μα ξεχώρισα τα λουλούδια από τα ζιζάνια και τα φύλαξα ευλαβικά.
Ξέρω πια που πρέπει να βαδίσω και ποια ανηφόρα η κατηφόρα να επιλέξω. Με ωριμότητα, κρίση και περισσότερη σοφία, θα συνεχίζω να ζω. Ξέρω τι θέλω, τι μπορώ και με τι αισθάνομαι ελεύθερη. Ξέρω πως να νιώθω ευτυχισμένη και να χαίρομαι μόνη, η με παρέα. Μπορώ να κάνω τη ζωή που μέχρι τώρα λιθαράκι λιθαράκι έχτισα και ονειρεύτηκα.
Τα πάντα χρειάζονται το χρόνο τους και τίποτα δεν μας χαρίζεται. Πληρωνόμαστε για τα σωστά, πληρώνουμε για τα λάθη μας αργά η γρήγορα. Αυτή είναι η ζωή και οι κανόνες της. Συνεχίζω δυνατή και την κοιτώ κατάματα. Στην υγειά μου!