Κατάθλιψη: Μήπως ήρθε η ώρα να την αποχωριστείς;

Γράφει η Μαρία Σταματοπούλου.

Κατάθλιψη.

Ένας ορισμός απόγνωσης.
Μία λέξη που εμπεριέχει ένα φορτίο μονάχα δικό σου, σαν αποτύπωμα του δακτύλου  σου· τόσο καλά το γνωρίζεις.

Την ημέρα παλεύεις να την κάνεις πέρα και φυσικά σε βοηθούν όλες οι ασχολίες της καθημερινότητας.
Την νύχτα όμως έρχεται σαν πιστός σου φίλος και κάθεται δίπλα σου. Σε τρώει σωματικά και σε σκίζει ψυχικά.

Να της δώσεις μία μούντζα να πάει από κει που ήρθε, θες.
Να σταματήσεις πια να την καλείς μέσα από τραγούδια που σου την ενεργοποιούν με οδυνηρό τρόπο, μέσα από μηρυκαστικές σκέψεις, μέσα από το αίσθημα του άγχους και την αρνητική οπτική.

Μήπως ήρθε η ώρα να την αποχωριστείς;
Με όποιον τρόπο εσύ όμως θέλεις και οι συνθήκες σου επιτρέπουν. Ζήτα βοήθεια από γιατρό, ζήτα βοήθεια από την οικογένειά σου, ζήτα βοήθεια με οποιονδήποτε τρόπο!

Η διάγνωση είσαι εσύ, εσύ και η θεραπεία σου!

Εσύ είσαι η πηγή της ζωής, η ροή των θαυμάτων!
Δημιούργησε τον δικό σου κήπο θαυμάτων και καλλιέργησε τα πιο όμορφα λουλούδια. Δίδαξε στον εαυτό σου πως είσαι πολεμιστής και οι πολεμιστές έχουν κάθε δικαίωμα να λυγίσουν κάποτε.

Είναι εντάξει να πέσεις. Το κυριότερο όμως, είναι να σηκωθείς.
Στον χρόνο σου πάντα, εσύ επιλέγεις την στιγμή! Είναι εντάξει να πάρεις τον χρόνο με το μέρος σου.

Δείξε στους ανθρώπους που αγαπάς και σε αγαπούν, πως είναι εντάξει κάποτε να βρεθείς με σπασμένα φτερά. Αυτός άλλωστε είναι και ο ρόλος του πολεμιστή!

Ανασκουμπώσου τώρα, σε καλεί το πεπρωμένο σου, η ζωή σου σε περιμένει να σε πιάσει από το χέρι ξανά και να προχωρήσετε μαζί, με σταθερά βήματα και ελπίδα!

Σήκωσε υπερήφανα το κεφάλι πολεμιστή και προχώρα, πάντα μπροστά! Πάρε μαζί σου και κανα-δυο φίλους καρδιακούς, ανθρώπους που εμπιστεύεσαι και συνέχισε το ταξίδι της ζωής πολεμιστή!