Χίλιες λέξεις σε μια ματιά θα ειπωθούνε.

Γράφουν η Άντζελα Καμπέρου και ο “Κένταυρος Άλφα”

Κι όταν βρεθούμε, χίλιες λέξεις σε μια ματιά θα ειπωθούνε.

Τα ανείπωτα και ανυπόστατα θα βγάλουν σάρκα και οστά εμπρός μας, θα γιγαντωθούν οι λέξεις και θα ξεχυθούν με βία μέσα από τα μάτια μας που θα πετάνε σπίθες.

Όταν βρεθούμε, εκείνα τα μισόλογα, τα φοβισμένα λόγια, θα γίνουν βροχή και θα μας λούσουν, θα μας βρέξουν ως το κόκκαλο, μέχρι να μην μείνει πια ίχνος φόβου και αμφιβολίας.

Εκείνη την ημέρα που θα στεκόμαστε ο ένας απέναντι στον άλλο, ευάλωτοι και τρωτοί, ανοιχτοί σε κάθε ενδεχόμενο και κάθε πιθανότητα, τα πόδια θα πάψουν να τρέμουν, θα πατάνε γερά στην γη, σαν σφινωμένα μέσα στο τσιμέντο.

Ακλόνητοι και ακούνητοι θα στέκουμε ο ένας απέναντι στον άλλο και όλα εκείνα που κάποτε μας έπνιγαν θα γίνουν αέρας και οξυγόνο. Θα γεμίσουν μέχρι επάνω τα πνευμόνια μας, να μας λυτρώσουν, να μας δώσουν κανούργια πνοή.

Όταν βρεθούμε εμείς, γυμνές ψυχές από φως, η Αφροδίτη θα καυχιέται για το καλύτερο της ταίριασμα και οι Θεοί θα ζηλεύουν το βλέμμα που θα μου χαρίσεις. Ένα βλέμμα που θα ανάψει φωτιές για να τις σβήσει το αποκορύφωμα του έρωτα και ο παφλασμός του πόθου· μια τρικυμία συναισθημάτων σαν καμία άλλη που θα πνίξει την ανία του εφήμερου και ανυπόστατου έρωτα.

Με βαθιές αναπνοές θα μετράμε τον χρόνο που θα τρέχει να προφτάσει την μοίρα και συνάμα θα μας κάνει την χάρη να σταματά τα βράδια που το χέρι σου θα μπλέκεται στο δικό μου. Αστραπές σε καθαρό ουρανό κάθε μας φιλί και κύμα που καταβροχθίζει ακτές και φάρους κάθε τζούρα απ’ το τσιγάρο ποτισμένο με τα λόγια μας.