Επιτυχία, ευτυχία, ευφυΐα… μπορείς να επιλέξεις με τι θα πορευτείς;
Γράφει η Αγάπη Μποστανίτη
Ένα βράδυ χωρίς τέλος, παρέα το δροσερό αεράκι του Μάη και μια απόπειρα σπιτικής λεμονάδας που προσπαθούν απεγνωσμένα να με δροσίσουν. Ο ουρανός καθαρός και η γειτονιά ήσυχη όσο ποτέ κι ας μένω στο κέντρο της πόλης όμως εμένα ο Μορφέας ούτε το μάτι μου έκλεινε από το απέναντι τραπέζι.
Αφού λοιπόν δεν θα είχα νανουριστικές επισκέψεις απόψε, αποφάσισα να «γκουγκλάρω» όπως θα έλεγε κανείς σήμερα, να μάθω κάποιο νέο για τις ξένες τηλεοπτικές σειρές που παρακολουθώ. Όμως το ρολόι κάθε φορά που το κοιτούσα είχε πάει ταξίδια μακρινά προς την ανατολή του ήλιου και έτσι η έρευνα για τηλεοπτικά ξένα κουτσομπολιά έγινε πυρηνική φυσική και η φυσική έγινε ιδιοφυείς προσωπικότητες με ψυχικές διαταραχές.
Και εκεί με βρήκε το ξημέρωμα.
Διάβασα τα διάφορα κοινωνικά προβλήματα που αντιμετώπισαν, άλλος γιατί του ήταν δύσκολο να προσαρμοστεί στη κοινωνία να κάνει φίλους, άλλος γιατί αφού έπασχε από Ναρκισσισμό απλά πίστευε πώς ήταν ο καλύτερος και δε χρειαζόταν κατά αυτόν φίλους. Κοινό τους στοιχείο, η μαμά τους ήταν πάντα εκεί γιατί η μαμά υποστηρίζει και εμπνέει.
Όλοι αυτοί λοιπόν οι κατά την ψυχολογία διαταραγμένοι άνθρωποι και κατά την κοινωνία μη προσαρμοσμένοι παράλληλα υπήρξαν φοβεροί και ιδιοφυείς.
Άνοιξαν καινούργιους ορίζοντες στην κοσμοθεωρία (Albert Einstein), καινοτόμησαν στην αρχιτεκτονική (Φρανκ Λόιντ Ραιτ), δημιούργησαν καλλιτεχνικά (Μπετόβεν), υπηρέτησαν και διοίκησαν σοφά τον κόσμο (Αβραάμ Λίνκολν), έλυσαν και εξέλιξαν τα μαθηματικά (Τζον Νας) και πολλοί άλλοι που δεν τους ξέρουμε γιατί πολλοί απλά δεν τους συμπαθούμε.
Όλοι αυτοί δεν είχαν φίλους, αγαπήθηκαν από την οικογένεια τους και λάτρεψαν το αντικείμενο τους ως μια διέξοδο να καταπολεμήσουν την διαταραχή τους. Θαυμάστηκαν, απέκτησαν φήμη και υστεροφημία ίσως λεφτά και έγιναν ο φάρος, το κλειδί, η πηγή έμπνευσης και το πρότυπο πολλών ανθρώπων στο σήμερα.
Ήταν ένας και ενέπνευσαν πολλούς και άλλαξε ένας την ζωή πολλών μα εκείνος αγαπήθηκε και κατανοήθηκε από λίγους γιατί έτσι είναι όταν είσαι διαφορετικός ακόμα κι αν αυτή η διαφορετικότητα λέγεται διαταραχή και φέρει μαζί της και ένα πλούτο εξυπνάδας.
Ξημέρωσε και οι γιαγιάδες της γειτονιάς ξεκίνησαν τις καθιερωμένες δουλειές, άνοιξαν τα παράθυρα, έβαλαν τέρμα Παπαδάκη και μετά ξεκίνησαν να παίρνουν τηλέφωνο τα εγγόνια και τα παιδιά τους να μάθουν πως είναι καλά και να τους πουν να περάσουν για κανένα κεφτεδάκι μετά το σχολείο. Παρατήρησα μετά το φούρναρη καθώς πήγαινα να πάρω την μπουγάτσα μου, πόσο χαμογελαστός και ευτυχισμένος ήταν που του πέτυχαν τα τυροπιτάκια και το φίλο της μπουγάτσας και πως ο μικρός του γιός προσπαθούσε να του εξηγήσει πως λειτουργεί το πρόγραμμα για να αυτοματοποιήσει τη συσκευασία των κρουασάν.
Ήταν τόσο χαρούμενος που το παιδί του ήταν τόσο ικανό, μπορούσε να αντλήσει τόσο πολύ ικανοποίηση από τα πετυχημένα του κουλουράκια και όλη η γειτονιά των συμπαθούσε και τον χαιρετάει κάθε μέρα. Είχε το πιο ευτυχισμένο πρόσωπο και πολλούς φίλους αλλά παράλληλα δεν μπορούσε να κατανοήσει το πιο απλό πράγμα τη σειρά του πατήματος κουμπιών για να συσκευάσει πιο γρήγορα τα κρουασάν του.
Οι γιαγιάδες της δικής μου γειτονιάς δεν είναι φωστήρες, ούτε ο φούρναρης μπορεί να γίνει εργοστασιάρχης γιατί θα αναπτύξει κάποιον αλγόριθμο αυτοματοποιημένης συσκευασίας και θα πουλήσει την συνταγή του έτσι με τα κουλουράκια αλλά κάθε μέρα το πρωί ακούει πολλές καλημέρες και πολλά σ ‘αγαπώ όπως και οι γιαγιάδες κερδίζουν ένα χαμόγελο στο πρόσωπο τους από τα μικρά τους σπόρια.
Δύο λέξεις από το ‘ίδιο γράμμα επιτυχία και ευτυχία η ιδιοφυΐα σου προσφέρει το πρώτο και το δεύτερο βρίσκεται εκεί που μόνο ένας ανόητος θα πάει να ψάξει και για έναν ιδιοφυή είναι πολύ χαζή αυτή η κρυψώνα για ένα τόσο σημαντικό μυστικό όπως η ευτυχία. Όμως ο δεύτερος θα τη βρει. Ο πρώτος πάλι είναι ευτυχισμένος στο δικό του παράξενο για εμάς κόσμο και φυσικά πολύ μοναχικό γιατί παράγει αυτό που του δόθηκε με φοβερή επιτυχία.
Τελικά όμως αυτό που ενώνει αυτούς τους δύο είναι η τρέλα γιατί χωρίζεται με μια κλωστή από την ιδιοφυΐα και με μια κλωστή από την ευτυχία.
Άμα όμως εσείς διαλέγατε ποιος θα θέλατε να είστε ο Αλμπερτ ή ο φούρναρης;