Γράφει ο Σάκης Χαλβαντζής.
Ανάμεσα στις μεγάλες στρατιές των αναρίθμητων ανδρών που δηλώνουν πολυγαμικοί υπάρχουν κι εκείνα τα μονογαμικά αρσενικά που σηκώνουν ολόκληρο το βάρος της λέξης “άντρας”. Ανάμεσα σ’όλους εκείνους που τους ορίζει η βαθιά και ανελέητη αναζήτηση της ερωτικής τους ταυτότητας υπάρχουν κι εκείνοι που ορίζουν οι ίδιοι τον εαυτό τους. Με τις επιλογές τους, με τη μπέσα στο λόγο τους.
Αλλά τι το θέλεις..
“Είναι ντεμοντέ τα μονογαμικά αρσενικά μωρό μου.”
Δυσεύρετα και ντεμοντέ. Δεν περνάει η μπογιά τους πλέον. Έχουν ξεφτίσει τόσο που κουβαλούν την ταμπέλα του “όχι και πολύ άντρα”. Ίσως γι’αυτό να πλανάται πάντοτε το μυστήριο γύρω από τις ζωές τους. Ίσως να το επεδίωξαν κιόλας. Να έκαναν το μυστήριο άμυνά τους ώστε να καταφέρουν να επιβιώσουν στη πολυγαμική κοινωνία στην οποία ζουν.
Ξεχωρίζουν από τους άλλους γιατί δεν αποδέχονται την πλεονεξία. Δεν είναι πλεονέκτες. Δεν αποζητούν ποτέ περισσότερα απ’όσα χρειάζονται κι αυτό που θα πουν, αυτό και θα κάνουν. Μέχρι εκεί μπορούν, γιατί να σου πουν ψέματα ότι μπορούν παραπάνω; Για να σ’εντυπωσιάσουν με μεγαλόστομες δηλώσεις; Δεν θα το κάνουν ποτέ.
Πατούν στις μύτες των ποδιών τους, δίχως να κάνουν τον παραμικρό θόρυβο, δίχως να τραβούν την προσοχή. Κι όλα αυτά γιατί μισούν τα φώτα, μισούν την προβολή, μισούν το χειροκρότημα.
Είναι αυθεντικοί όμως. Έχουν υψηλά ιδανικά και χαρακτηρίζονται από μια αίσθηση αξιοζήλευτης ηθικής ακεραιότητας. Δεν είναι εξοικειωμένοι με το να ζητάνε συναισθηματικά ανταλλάγματα. Αντ’αυτού επενδύουν, χτίζοντας επάνω στα στέρεα δικά τους συναισθήματα.
Δεν αναφέρονται ποτέ σε ερωτικά κατορθώματα και “παιχνίδια” επιβολής και αντρικής κυριαρχίας. Δεν διαλαλούν ποτέ την “πραμάτεια” τους όπως οι έμποροι στις ανοιχτές αγορές.
Έχουν όμως ένα τεράστιο ελάττωμα, που τους κάνει ευάλωτους. Η ψυχή τους παλεύει συνεχώς να ισορροπήσει μεταξύ του ασπρόμαυρου ρομαντισμού των περασμένων δεκαετιών και της αστείρευτης ονειροπόλησής τους.
Σίγουρα δεν είναι συνηθισμένοι, το αντίθετο. Είναι παράξενα γοητευτικοί.
Είναι όλοι τους ρομαντικοί δραπέτες που άφησαν πίσω τους την ασυδοσία και το μέτρημα των “ξένων κρεβατιών”, απενοχοποίησαν το ελάττωμα (για πολλούς) της μονογαμίας και το μετέτρεψαν σε δύναμη. Σε ασυγκράτητη, φλογερή δύναμη.
«Άντρας είναι αυτός που θα σου διασφαλίσει μια προστατευμένη ζωή, τέτοια, ώστε αν ποτέ χρειαστεί να την αφηγηθείς στη μάνα σου, να μην ντραπείς, να μη σε λυπηθεί και να μην ανησυχήσει.»
~ Μαλβίνα Κάραλη
Other Articles
Την λένε μάνα..
