Γράφει η Κορίνα Παπαδοπούλου
Εχει λιγο καιρο που έπαψα να πονάω. Όχι γιατί μου πέρασες, γιατί σε ξέχασα, αλλά γιατί ξέρω πώς θα ξανασυναντηθούμε. Ξέρω πως άνθρωποι σαν κι εμάς δεν μπορούν να φύγουν μακριά ο ένας από τον άλλο. Ίσως περάσουν χρόνια, ίσως η ζωή μας αλλάξει αλλά είμαι βέβαιη πως δεν μπορούμε να μείνουμε μακριά. Πες το από ανάγκη πες το από εθισμό, από έρωτα ή αγάπη.
Η κινεζική μυθολογία λέει πως δυο ψυχές που κατάφεραν να αγαπηθούν, όσα χρόνια κι αν περάσουν, όσο μακριά κι αν είναι η μια από την άλλη θα είναι για πάντα ενωμένες με ένα κόκκινο νήμα. Αυτό το μήνα που θα τις κρατά δεμένες. Όταν λοιπόν θα σε συναντήσω ξανά θα προσπαθήσω να τα κάνω όλα σωστά. Θα προσπαθήσω να σου δείξω πόσο πολύ σ’αγαπώ πόσο μου έλειψες και ποια είμαι πραγματικά. Όταν θα σε συναντήσω ξανά θα θέλω να ακούσω τα πάντα για την ζωή σου. Στιγμές που έχασα, γεγονότα.
Όταν θα σε συναντήσω ξανά θα προσπαθήσω να αποτυπώσω κάθε γραμμή του προσώπου σου. Εκείνες που τις ζωγράφισε ο χρόνος, εκείνες τις καινούργιες. Μακάρι όταν θα σε συναντήσω ξανά να μπορώ να σου πω όλα όσα νιώθω. Μακάρι η μοίρα εκείνη τη φορά να είναι πιο καλή μαζί μας. Μα θέλω να ξέρεις κάτι. Όταν θα ξανασυναντηθούμε ακόμη κι αν δεν μπορώ να σου πω όσα έχω μέσα μου, θέλω να ξέρεις πως είσαι από τα πιο όμορφα κομμάτια της ψυχής μου. Πως θεωρώ τον εαυτό μου πάρα πολύ τυχερό που σε γνώρισα, που σ’ αγάπησα που κατάφερα να πάρω έστω ένα μικρό σου κομματάκι. Θέλω να ξέρεις πως για πάντα θα είσαι κάτι πολύ σημαντικό μέσα μου, άσχετα αν στον έξω κόσμο δείχνω πως πλέον δεν υπάρχεις. Εσύ θέλω να ξέρεις πως μέσα μου φωνάζει το όνομά σου. Πως επάνω μου είναι ζωγραφισμένες οι στιγμές μας. Όταν θα ξανασυναντηθούμε λοιπόν. Δεν θα σου πω αντίο θα σου πω εις το επανιδείν.
Other Articles
