Τον έρωτα, θα τον βρεις παντού, αρκεί να τον αναζητήσεις..

Γράφει η Ηρώ Αναστασίου.

Ήρθες κι έκανες τον έρωτα, ιστορία απλή.
Μα ο αμοιβαίος έρωτας, τα κάνει όλα απλά.
Και σκέφτομαι γιατί με διαλέγει ο έρωτας.
Γιατί πάντα τον διαλέγω, τον έχω στα υπαρκτά μου.
Δεν μπορείς να λες τον θέλω και στην ουσία να μην τον ψάχνεις.
Δεν πάει ο άμοιρος να χτυπάει τις πόρτες.
Θέλει δυνατό θέλω, τόσο δυνατό που να σκάει τον φλοιό του δέρματος σου.
Γι’αυτό, αν θέλεις να σε βρει, κοίτα να τον ψάξεις δυνατά εκεί έξω κι όχι στις χαραμάδες του παραθύρου που κάθεσαι και κουρνιάζεις.

Υπάρχουν τόσοι άνθρωποι μόνοι που αναζητούν.
Τόσοι άνθρωποι που θέλουν κάτι να αισθανθούν, κάτι ν’αγγίξουν.
Μα απ’την άλλη δεν ανοίγονται και κλείνονται πιο βαθιά στο καβούκι τους.
Στην ουσία στρουθοκαμηλίζουν.
Ζήσε ρε άνθρωπε, μια ζωή την έχεις και πρέπει να την κάνεις ν’αξίζει.
Γιατί ζωή χωρίς έρωτα δεν αξίζει να ζούμε· χωρίς αγάπη, χωρίς στοργή.

Ο έρωτας είναι παντού, αρκεί να έχεις τα μάτια και τη διάθεση να τον δεις.
Γι’αυτό, τα μάτια σας ανοιχτά, την καρδιά σας ανοιχτή, μη τύχει και περάσει και δεν τον δείτε.
Γιατί αξίζει να ζεις μόνο για να είσαι ερωτευμένος.
Και σας το λέει μια γυναίκα βαθιά ερωτευμένη.
“Η ζωή είναι έρωτας φίλε”.
Ένας έρωτας όλη μου η ζωή.
Μια συνεχόμενη ερωτοτροπία με όλα.
Αν είσαι ερωτευμένος με την ζωή, αγγίζεις την κάθε μέρα με έκσταση.

Χωρίς την κατάλληλη αλητεία δεν επιβιώνεις εύκολα φίλε μου.
Η επανάσταση θέλει έρωτα κι ο έρωτας επανάσταση.
Κι αν στα μάτια σου δεν έχεις έρωτα, πέθανες.

Ήρθες κι έκανες τον έρωτα ιστορία απλή, γιατί με κοιτάς όπως σε κοιτάω, με θέλεις όπως σε θέλω, με νοιάζεσαι όπως σε νοιάζομαι.
Ήρθες και η ζωή μου απόκτησε ξαφνικά νόημα.