Γράφει η Αλεξάνδρα Φαρμάκη
Κανείς δεν είναι ποτέ έτοιμος για τον έρωτα. Δεν υπάρχει προετοιμασία, ούτε εγχειρίδιο με οδηγίες. Έρχεται ξαφνικά, ανατρεπτικά, σαν ένας απρόσκλητος επισκέπτης που μπαίνει μέσα σου και αλλάζει τα πάντα.
Κι εμείς; Πάντα ανέτοιμοι. Πάντα προσπαθούμε να κρατήσουμε τον έλεγχο, να βάλουμε όρια, να αποφύγουμε τον κίνδυνο. Να μην εκτεθούμε, να μη ρισκάρουμε, να μη χάσουμε. Κι όμως, ο έρωτας δεν ζητάει την άδειά μας. Μπαίνει μέσα σου, στρογγυλοκάθεται και σε φέρνει αντιμέτωπο με τα πιο κρυφά σου κομμάτια.
Ο έρωτας δεν έρχεται ποτέ όταν τον περιμένεις.
Δεν χτυπάει την πόρτα σου όταν έχεις όλα τα κομμάτια της ζωής σου στη θέση τους. Έρχεται όταν είσαι ευάλωτος, όταν νομίζεις ότι δεν αντέχεις άλλα ρίσκα. Και, ξέρεις, αυτό είναι που τον κάνει τόσο αληθινό.
Δεν μπορείς να προγραμματίσεις τον έρωτα.
Δεν σε ρωτάει αν έχεις χρόνο, αν έχεις τη διάθεση, αν έχεις τις απαντήσεις. Σε βρίσκει εκεί που δεν το περιμένεις, και ξαφνικά όλα αλλάζουν. Τα «δεν μπορώ», τα «δεν πρέπει», τα «δεν αντέχω» γίνονται θολά μπροστά στην ένταση του να αισθάνεσαι.
Κι αυτό είναι το μεγαλύτερο ρίσκο.
Να μην είσαι έτοιμος, αλλά να αφεθείς. Να μη ξέρεις τι έρχεται, αλλά να το ζεις. Να μη φοβάσαι το τέλος, γιατί ο έρωτας δεν είναι για να τον ελέγχεις. Είναι για να τον ζεις.
Πάντα ανέτοιμοι στον έρωτα.
Και ίσως αυτό να είναι το νόημα. Γιατί αν περιμέναμε να είμαστε έτοιμοι, δεν θα τον ζούσαμε ποτέ. Κι αν δεν τον ζήσεις, τότε τι μένει;
Κανείς δεν είναι ποτέ έτοιμος για τον έρωτα. Κι αυτό είναι που τον κάνει τόσο όμορφο, τόσο αληθινό, τόσο μοναδικό. Γιατί έρχεται πάντα όταν δεν το περιμένεις, και σου θυμίζει πώς είναι να ζεις.
Other Articles
