Γράφει η Αγγελική Μεταξά
Όχι κάποιον να σου γεμίσει τη μοναξιά, ούτε κάποιον που θα περάσει τον χρόνο του μαζί σου χωρίς να νιώθει. Όχι κάποιον που θα σταθεί απέναντί σου μόνο για να κρίνει ή για να σε συγκρίνει με τις δικές του προτεραιότητες. Έναν άνθρωπο να ξέρει να σταθεί στο πλάι σου. Αυτό είναι που χρειάζεσαι.
Έναν άνθρωπο που θα βλέπει τα δυνατά σου σημεία, αλλά δεν θα φοβάται να αγκαλιάσει και τις αδυναμίες σου. Που όταν όλα καταρρέουν, θα είναι εκεί. Όχι για να σου λύσει τα προβλήματα, αλλά για να σου θυμίσει ότι δεν είσαι μόνος. Έναν άνθρωπο που θα σε κοιτάει στα μάτια και θα σου λέει, χωρίς λόγια, «είμαι εδώ».
Έναν που θα σταθεί δίπλα σου στις σιωπές. Που δεν θα βιαστεί να γεμίσει τα κενά με λέξεις, αλλά θα καταλάβει ότι μερικές φορές, το μόνο που χρειάζεσαι είναι παρουσία. Έναν που δεν θα τρομάξει από το βάρος σου, αλλά θα σε κρατήσει όρθιο όταν τα δικά σου πόδια δεν αντέχουν.
Και ξέρεις, δεν είναι θέμα τέλειου ταίριασματος. Δεν είναι οι ίδιες απόψεις, ούτε οι ίδιες διαδρομές. Είναι η ψυχή που θέλει να είναι δίπλα σου, που καταλαβαίνει χωρίς να χρειάζεται εξηγήσεις. Είναι η διάθεση να περπατάτε μαζί, στα εύκολα και στα δύσκολα, χωρίς να μετράει ποιος έκανε τα περισσότερα βήματα.
Μην ψάχνεις τα πολλά και τα περίπλοκα. Έναν άνθρωπο να ξέρει να στέκεται στο πλάι σου. Αυτό αρκεί. Αυτό κάνει τη ζωή να αξίζει, τις μάχες να έχουν νόημα, και τις στιγμές να γεμίζουν αληθινά. Και όταν τον βρεις, μην το ξεχάσεις ποτέ: τέτοιοι άνθρωποι είναι πολύτιμοι. Και τους κρατάς κοντά σου, όχι για λίγο, αλλά για πάντα.
