Χάρισε μου και αυτές τις γιορτές..

Γράφει ο Ηλίας Μαυρόπουλος

Χάρισε μου και αυτές τις γιορτές.
Χάρισε και σε εσένα αυτές τις γιορτές και ας είναι οι τελευταίες μας.
Ας κάνουμε ένα δώρο εγώ σε εσένα, και εσύ σε εμένα, όπως κάναμε παλιά, εγώ και εσύ, μόνο οι δυο μας…
Δεν θέλω φανταχτερά χριστουγεννιάτικα δέντρα ούτε φανταχτερά στολίδια, μου αρκεί εκείνο το περίεργο κατασκεύασμα που τόσο όμορφα διακόσμησες..
Θα περπατήσουμε στο χιόνι και θα απολαύσουμε το πανέμορφο τοπίο που τόσο πολύ μας άρεσε.
Θα γυρίσουμε στο σπίτι μας και θα σου μαγειρέψω κάτι στα γρήγορα γιατί βλέπεις δεν προλαβαίνουμε τα καταστήματα ανοιχτά, Θα πρέπει να πάρουμε τα δώρα μας και είναι αρκετά.
Η φρέσκο ντυμένη πόλη με τα πανέμορφα στολίδια και χιλιάδες λαμπιόνια μας κάνει να νοιώθουμε παιδιά, θαρρείς και είναι η πρώτη μας φορά.
Ένας κύριος στον δρόμο με το καροτσάκι του μας προσφέρει από μια ζεστή σοκολάτα. Κάνω να τον πληρώσω και μου λέει κερασμένα από εμένα.
Λάμπετε σαν τα Χριστούγεννα μας είπε.
Φεύγοντας του άφησες ένα αγγελάκι που είχες πάρει για να τον ευχαριστήσεις..
σαφώς κουρασμένη και ταλαιπωρημένη από μια κουραστική και γεμάτη ευτυχία ημέρα, μου ζητάς να γυρίσουμε σπίτι μας.
Ξέχασες να ανάψεις την θέρμανση και κάνει αρκετό κρύο, όμως οι ψυχούλες μας βράζουνε που είναι και πάλι μαζί.
Ξαπλώσαμε στον καναπέ μας, σε πήρα αγκαλιά και σκεπαστήκαμε με την βελούδινη κουβέρτα.
Είχε την αγαπημένη σου σειρά.
Πριν ξεκινήσουμε να σχολιάζουμε αντιλήφθηκα ότι σε πήρε ο ύπνος από την κούραση, χαμογελούσες ενώ κοιμόσουν και σε χάζευα για αρκετή ώρα, μέχρι που σε σκέπασα καλά για να μην μου κρυώσεις, έγειρα το κεφάλι μου στο δικό σου να ακούω την ανάσα σου να συντονίζεται με του χτύπους τις καρδιάς μου, τράβηξα μια μεθυστική τζούρα από την μυρωδιά σου και αποκοιμήθηκα κάπου εκεί ανάμεσα στον λαιμό σου και το στήθος σου…
Καλές γιορτές ψυχούλα μου!