Γιατί οι άνθρωποι έπαψαν να παλεύουν για το “μαζί” και το “πάντα”;

Γράφει η Μαρία Σταματοπούλου

Γιατί υπάρχει αρχή και τέλος στην ζωή; 
Γιατί δεν είναι οι ανθρώπινες σχέσεις μόνο αρχή; Γιατί οι άνθρωποι έχουν στο μυαλό τους και το τέλος,  με κάποιον τρόπο και όχι το πάντα και μαζί; Το πάντα και μαζί είναι ιερά. Μα δεν βλέπω παρα ελάχιστους να το τιμούν. 
Γιατί όμως οι άνθρωποι παύουν να ενδιαφέρονται και βάζουν τελεία; Γιατί τους είναι πιο εύκολο να κλείσουν κύκλους και να προχωρήσουν με τους δικούς τους επόμενους κύκλους; Η ζωή έχει έναν μόνον κύκλο. 
Και μέσα σε αυτόν τον κύκλο βάζουμε και άλλα σχήματα,  χρώματα, ευωδιές, ήχους.  Και ο κύκλος μεγαλώνει με την πάροδο του χρόνου και μετασχηματίζεται αναλόγως την περίοδο. Δεν κλείνει ποτέ όμως για να ανοίξει άλλος,  υπάρχει καθαρότητα και αγνότητα συναισθημάτων.
Γιατί όμως οι κύκλοι αντί για ένας γίνονται πολλοί στην ζωή; Γιατί οι άνθρωποι δεν σκέφτονται με το ιερό της καρδιάς τους και δεν πράττουν με τον Θεό (τους) μέσα τους;