Αυτό που για σένα ήταν ένα βράδυ, για μένα ήταν έρωτας ψυχής

Η μοίρα με αναπάντεχο τρόπο μας έφερε σε επαφή. Δώσαμε ραντεβού εκείνο το βράδυ. Χαρακτηριστική ημερομηνία, 6 Σεπτεμβρίου 2015. Όταν σε είδα για πρώτη φορά να στέκεσαι απέναντί μου χαμογέλασα. Σαν να μου ήσουν οικείος, παρόλο που δεν σε είχα ξαναδεί ποτέ. Ήταν, πώς να στο πω, σαν όλα αυτά που έψαχνα όλη μου την ζωή να τα βρήκα εκείνη τη στιγμή στο πρόσωπό σου. Περίεργο συναίσθημα, πρωτόγνωρο.
Πήγαμε και καθίσαμε έξω από μια πολυκατοικία γεμάτη graffiti. Η θέα; Τίποτα το σπουδαίο. Δεν ήταν κάποιο απέραντο γαλάζιο ή ένα ηλιοβασίλεμα. Ένα συνεργείο αυτοκινήτων ήταν κι ένας πεζόδρομος, απ΄όπου περνούσαν διάφοροι ξενυχτισμένοι. Αλλά εμένα δε θα βγει ποτέ από τη σκέψη μου. Βλέπεις, έχω την τάση να συνδέω τους όμορφους ανθρώπους με τοπία και να τα κάνω κι αυτά όμορφα.
Εκεί, έξω από την πολυκατοικία, καθίσαμε σχεδόν όλο το βράδυ. Έξι ώρες σε σκαλιά να αναλύουμε όλα τα δεδομένα της ζωής. Υπήρχε απίστευτη χημεία, κάτι ξεχωριστό. Το βλέμμα σου, αυτό το ταλαιπωρημένο αλλά λαμπερό σου βλέμμα, με έκανε να παραδοθώ σε σένα και σε ό,τι σχετίζεται με σένα. Πίναμε μπύρα. Δεν είχες λεφτά, οπότε μοιραζόμασταν τη δικιά μου. ΑΛΦΑ, η αγαπημένη σου.
Σε ερωτεύτηκα σ’ αυτό το σημείο, εκείνο το βράδυ. Έκτοτε δε σταμάτησα λεπτό να μιλάω για σένα. Είχαμε χημεία βλέπεις, αλλά ο δαίμονάς σου δεν σε άφησε να το νιώσεις όσο εγώ.
Με πονάει κάθε φορά που περνάω έξω από αυτήν την πολυκατοικία. Βλέπω πάνω της αυτόματα χαραγμένο το όνομά σου. Σε πετυχαίνω συχνά στα πιο περίεργα μέρη. Δεν σε κοιτάω, ούτε σου μιλάω. Προσπαθώ εδώ και 2,5 χρόνια να ξεχάσω το βλέμμα σου, τα χείλη σου, ό,τι σου ανήκει. Προσπαθώ να ξεχάσω εκείνη την μέρα που σε γνώρισα. Όμως θα είσαι πάντα μέσα μου.
Όταν μου λείπεις, πάω και κάθομαι έξω από αυτή την πολυκατοικία πίνοντας μπύρα. Έτσι επιλέγω να σε έχω σαν ψευδαίσθηση δίπλα μου. Ποιος ξέρει, μπορεί κάποια στιγμή να ξαναβρεθούμε πάλι στο ίδιο σημείο, όπως την πρώτη φορά.
Όταν βουτάω στις σκέψεις μου αναρωτιέμαι πώς γίνεται να ήταν για μένα από τις πιο όμορφες βραδιές της ζωής μου και για σένα ένα απλό συνηθισμένο βράδυ. Δε γνωρίζω… Περίεργο πόσο διαφορετικά αντιλαμβανόμαστε εμείς οι άνθρωποι τις καταστάσεις, περίεργες οι ανθρώπινες σχέσεις, περίεργος εσύ.
Να προσέχεις πάντα. Η θέα μας περιμένει να την ομορφύνουμε, συνδέοντας άλλη μια φορά τις ψυχές μας. ΑΛΦΑ, όπως το αρχικό των ονομάτων μας.