Από όλες τις επιλογές, θέλω να είμαστε ελεύθεροι μαζί!

Εγώ που λες, έτσι σε έχω στο μυαλό μου από την πρώτη στιγμή.
Ελεύθερο.
Ελεύθερο και με φτερά!
Να μπορείς να πετάς μόλις αρχίσουν τα “κανονικά” της ζωής να σε πνίγουν.

Δεν μπορείς να χωρέσεις μέσα σε αυτά.
Δεν μπορείς να στριμώξεις την ψυχή σου μέσα σε κουτάκια και συμβατικότητες.

Κι εγώ ελεύθερο σε γνώρισα.
Ελεύθερο σ’ αγάπησα.
Ελεύθερο!

Δεν αναζήτησα σε εσένα τις απαντήσεις που δεν έβρισκα αλλού. Δεν θέλησα να γίνω ούτε η ασφάλειά σου, ούτε η σταθερά σου.
Δεν θέλησα να γίνω ούτε η διέξοδος, ούτε το αδιέξοδό σου!
Μόνο η επιλογή σου.

Και το μόνο που θέλησα, αυτό ήταν!
Από όλες τις επιλογές του κόσμου, από όλες εκείνες τις επιλογές που θα μπορούσες να κάνεις, να είμαι εγώ αυτή η επιλογή.
Κι από όλα τα μέρη που θα μπορούσες ελεύθερα να βρεθείς, εσύ, να βρίσκεις το δρόμο μας και να στέκεσαι πλάι μου.
Ακόμα κι όταν εγώ δεν θα μπορώ να σε δω.

Κι εκείνο το παιδί μέσα σου, εκείνο το πλάσμα με τα λαμπερά μάτια, που ακόμα δεν το ξέρει αλλά μεγαλώνοντας έγινε ένας υπέροχος άντρας, να μην το σιωπάς!
Να μην το περιορίζεις!
Να το αφήνεις ελεύθερο..
Να το αφήνεις να παίζει, να τρέχει, να γελά και να δημιουργεί!

Δεν θα σου ζητήσω να έρθεις. Ούτε και θα σου πω ποτέ το πού!
Έλα όποτε θες εσύ. Έλα όταν θα ξέρεις πως εγώ θα είμαι το όλα, το μαζί και για πάντα σου!
Και όχι, μην τρομάζεις.
Το δικό μας το για πάντα, δεν έχει ανάγκη το μαζί.
Το δικό μας το για πάντα, δοκιμάστηκε μέσα στο χρόνο και άντεξε.
Κι άντεξε πολλές αντάρες!
Γι’αυτό και δεν θα σου πω “έλα”!
Θα σου πω μόνο πως η πόρτα, θα είναι ανοιχτή.
Κι όταν έρθεις, μόνος σου μπορείς να την κλείσεις.

Γι’αυτό κι επιλογή σου θέλω να γίνομαι κάθε στιγμή.
Και να ξέρεις πως κάθε στιγμή μπορείς να φύγεις αλλά θα θες να μείνεις!
Ναι, να μπορείς να φύγεις αλλά να επιλέγεις να μείνεις.

Σε παρακαλώ, μην μου πεις μεγάλα λόγια.
Μην μου πεις για μια ζωή που δεν θα μπορείς να την ζήσεις αν δεν την ζήσουμε μαζί.
Ξέρουμε κι οι δυο πως θα ζήσουμε.

Κι οι δυο μας μάθαμε να περπατάμε ελεύθεροι και μόνοι.
Μα ξέρουμε πως η ζωή είναι πιο ωραία όταν μπορούμε να την περπατάμε μαζί.
Δεν σε έχω ανάγκη. Δεν με έχεις ούτε κι εσύ.
Δεν είμαστε εξαρτημένοι ο ένας από τον άλλο.
Είμαστε όμως ο ένας η επιλογή του άλλου! Η συνειδητή επιλογή του άλλου.
Η ελεύθερη επιλογή του άλλου.

Κι εγώ, εγώ σε θέλω όπως είσαι.
Χωρίς να αλλάξεις τίποτα σε εσένα. Με όλα εκείνα που σε γνώρισα.
Με όλα τα σημάδια σου ανοιχτά. Με όλους τους φόβους, με όλες τις αδυναμίες, με όλα όσα δεν προσπάθησες ποτέ να μου κρύψεις μα δεν τα κανες και ποτέ παντιέρα για να με συγκινήσεις.

Το μόνο που θα σου ζητώ, είναι πού και πού να σε κοιτάς μέσα από τα μάτια μου για να μην ξεχνάς ποτέ πως είσαι ελεύθερος.
Να μην ξεχνάς ποτέ πως είσαι εδώ επειδή το θες.
Κι επειδή μπορείς όποια στιγμή θες, να φύγεις.
Για να θυμάσαι όλους εκείνους τους λόγους που σε κάνουν να μένεις.
Για να θυμάσαι πως κανείς από τους δυο μας δεν την χρειαζόταν αυτή την σχέση.

Κι ακριβώς επειδή δεν την χρειαζόμαστε, μπήκαμε κι οι δυο μέσα της ολόκληροι, αυτόνομοι, ανεξάρτητοι, ξεροκέφαλοι κι ελεύθεροι!
Και ξέρουμε πια πως όπου κι αν μας πάει ο άνεμος, όπου κι αν πετάξουμε, όσο μακριά κι αν βρεθούμε ο ένας από τον άλλο, η επιλογή μας, θα είναι να μένουμε.

Πιστοί σ’ αυτό που μόνο εμείς καταλαβαίνουμε.
Ελεύθεροι μαζί.