Το μυστικό που ψάχνεις, λέγεται χρόνος.

Γράφει η Παπαηλιάδου Σοφία

Μην στέκεσαι να περιμένεις.

Ακόμα κι αν ξέρεις το αύριο, δεν ξέρεις σε ποια στιγμή του να το περιμένεις. Ακόμα κι αν ξέρεις το γιατί, δεν ξέρεις το πώς. Ακόμα κι αν ξέρεις το πρέπει, δεν ξέρεις το θέλω. Ακόμα κι αν ξέρεις το “να” αν δεν ξέρεις το “αν”

Πάντα θα λείπει ένα κομμάτι από την εικόνα. Πάντα θα σου λείπει κάτι και θα σ’εμποδίζει να δεις το σύνολο! 

Θα είναι ένα δώρο, άδωρο που θα σου κάνει η ζωή. Θα είναι ένα μάθημα, που θα πονέσεις για να το μάθεις.

Θα σου πάρει χρόνο να μάθεις αν είναι τελικά η άγνοια ευτυχία ή η γνώση δύναμη. Θα σου πάρει χρόνο να αντιληφθείς πως όλα γύρω σου, σου ζητούν μια ισορροπία. 

Κι όσα δεν μπορείς ν’αλλάξεις, αποδέξου τα. Κι αν μπορείς να ζήσεις μ’αυτά, αγκάλιασέ τα και βάλτα στη ζωή σου. Αν όχι, αποχαιρέτησέ τα. 

Έτσι απλά. Χωρίς λόγια, χωρίς πικρίες. 

Το μυστικό που ψάχνεις, λέγεται χρόνος. Αυτός κάνει την άγνοια, γνώση. Αυτός συμπληρώνει την εικόνα και την αποκαλύπτει. Αυτός είναι η δύναμη και η αδυναμία σου. 

Δύναμή σου όταν τον σέβεσαι, αδυναμία σου όταν τον σπαταλάς. 

Άστον να κάνει τη δουλειά του, κι εσύ κάνε τη δική σου. 

Ζήσε!