Να σου λέει “φύγε” και να την παίρνεις πιο σφιχτά αγκαλιά.. αυτό είναι έρωτας!

Γράφει η Βασιλική Κοτλίτσα

Ήταν εκείνος! Ο ένας! Ο απόλυτος! Ο αμοιβαίος έρωτας που έρχεται και θρονιάζεται στη πόρτα σου και σε κάνει ευτυχισμένη! Που είναι το μέτρο σύγκρισης για όλους τους επόμενους που θα ρθουν.
Ήταν αυτός, και της συστήθηκε από την αρχή! Χωρίς προλόγους και μισόλογα! Ξεκάθαρα και ντόμπρα!
Ήταν εκεί να της χαϊδεύει τα μαλλιά λίγο πριν τη πάρει ο ύπνος. Να της λέει γλυκόλογα στο αυτί και να χαμογελάει λες και ήτανε γιορτή.
Ήταν εκεί για κάθε καλό και άσχημο που θα ερχόταν, για κάθε κουβέντα που θα έλεγε και για κάθε λάθος που θα το έβλεπε σωστό.
Ένιωθε όμορφα μαζί του και ασφαλής γιατί της έδινε πνοή από τη πνοή του, δύναμη από τη δύναμή του και δυο χέρια να την κρατάνε όταν το είχε ανάγκη!
Ήταν δίπλα της, συνοδοιπόρος στο ταξίδι του έρωτα που ζούσε μαζί του. Δοτικός και στοργικός συνάμα. Φύλακας άγγελος των άσχημων ονείρων της. Ήταν ο απέραντος ωκεανός που ξεχυνόταν μπροστά της όταν αντίκρυζε τα μάτια του, αυτός που έπαιρνε μαζί του τις τρικυμίες που ένιωθε η καρδιά της.
Ήταν το ουράνιο τόξο της σε κάθε καταιγίδα που θα ξεσπούσε στη ψυχή της και η νύχτα της που θα τη μετέτρεπε μαγικά σε ηλιόλουστη μέρα.
Ήταν εκεί να της λέει σ ’αγαπάω και να το εννοεί. Να του λέει ‘’όχι’’ και αυτός να ακούσει ‘’ναι’’. Να του λέει ‘’φύγε’’ και εκείνος να έρχεται ακόμα πιο κοντά. Να του λέει ‘’δε θέλω’’ και αυτός να επιμένει για μια ακόμα αγκαλιά.
Να την αγαπάει όταν ακόμα τον μισήσει!