Γράφει η Νατάσσα Σπύρου
Είμαι εδώ. Εδώ για σένα, εδώ ήμουν πάντα ποτέ δεν έφυγα, ποτέ δεν λιγοψύχησα, ποτέ δεν το έβαλα κάτω, δεν τα παράτησα. Όλα όσα περάσαμε πίστεψέ με δεν με βαραίνουν πουθενά.
Δεν είμαι βράχος αγάπη μου, είμαι μια κοινή θνητή έτοιμη να τα βάλω με όλους τους δαίμονες που σε περιτριγυρίζουν. Αν θα κερδίσω δεν το ξέρω όμως ξέρω πως θα το κάνω. Σε μια σκακιέρα η ζωή μας και εγώ ο τρελός σκακιστής που κανείς δεν μπορεί να προβλέψει την επόμενη κίνηση του.
Είσαι έρωτας, αγάπη και σύντροφος. Σύντροφος στο χθες και στο σήμερα και για μένα αυτή η συνθήκη είναι αρκετή. Το αύριο δεν θέλω να το σκεφτώ. Για όλα όσα μου πρόσφερες και για την αγκαλιά που μου δίνει ασφάλεια και με κρατάει ζεστή τις χειμωνιάτικες νύχτες αξίζει να σταθώ στο πλάι σου και να παλέψω. Ο σύντροφος αυτό τον ρόλο πρέπει να έχει.
Να στέκεται με αξιοπρέπεια δίπλα στον σύντροφό του και να τον στηρίζει. Στα εύκολα μα κυρίως στα δύσκολα. Εξάλλου οι δύσκολες στιγμές είναι αυτές που χρειαζόμαστε τον άλλον. Στις δυσκολίες λοιπόν μαζί. Αυτό έχει αξία.
Να ξέρω, να νιώθω, να κατανοώ. Με ένα βλέμμα να σε διαβάζω. Να μην λέμε λέξεις, να σε πιάνω από το χέρι και να ξέρω. Να προχωράμε μαζί, να περνάμε εμπόδια και να χαμογελάμε φτάνοντας στο τέρμα.
Η ομπρέλα που θα κρατάω στις καταιγίδες θα είναι πολύχρωμη. Θα μας προστατεύει και τους δυο από τις αγριεμένες σταγόνες της βροχής. Πολύχρωμη όπως και η καρδιά σου που τόσο απλόχερα μου έδωσες. Τι αξίζει άραγε περισσότερο από αυτό στη ζωή μας;
Αξίζει ο έρωτας που ήρθε και μένει και παλεύει και καθημερινά διεκδικεί. Ο έρωτας ο αμοιβαίος που δεν κοιτάζει τσέπες και βολέματα. Αυτός ο έρωτας καρδιά μου αξίζει το χρυσάφι όλου του κόσμου.
Για αυτόν τον έρωτα λοιπόν εγώ έκανα θυσίες, και θα κάνω άλλες τόσες αν με ρωτάς. Για τον έρωτα που ήρθε στη ζωή μου ξαφνικά και με κράτησε ξάγρυπνη νύχτες ολάκερες ποτίζοντας πότε με ιδρώτα και πότε με δάκρυα τα σεντόνια.
Για αυτόν τον έρωτα που έγινε ο ένας, ο μοναδικός, ο φίλος και συνοδοιπόρος. Για σένα είμαι ήμουν και θα είμαι πάντα παρούσα. Ψυχή και σώμα. Και αν αύριο χωριστούμε θα σταθώ στο πλάι σου από άλλο μετερίζι. Θα είμαι εκεί. Προχώρα, πάμε, δώσε μου το χέρι σου, κοντεύουμε!