Για εκείνους τους χαμένους έρωτες..
Γράφει ο Τάσος Ζαννής
Έχεις ακούσει για εκείνους τους έρωτες που μοιάζουν με χρόνια νοσήματα σε ύφεση,
που πετρώνουν αδιαπέραστοι και φαινομενικά αλώβητοι στον χρόνο;
Εκείνοι οι έρωτες σαν ωχρές αυγές,
σαν αχνά φαντάσματα τη νύχτα
που σέρνονται και ψάχνουν θέσεις αδειανές
σε θαμπούς καθρέφτες
να βασιλεύσουν ξανά.
Για εκείνους τους έρωτες
που δεν είχαν αίσιο τέλος,
που έσβησαν βίαια,
που ξεχάστηκαν από ανάγκη,
που πνίγηκαν στην ανασφάλεια και τον εγωισμό,
που χάθηκαν σαν τον καπνό από τσιγάρο.
Χαμένοι έρωτες.
Σαν τις εικόνες που σαπίζουν λίγο.
Και μετά χάνονται στο βάθος της λήθης.
[ ιστορίες που ίσως έχουν συμβεί ]