Αν χρειάζεσαι αλκόολ για να τα πεις, μην τα πεις καθόλου

Γράφει η Αγάπη Μποστανίτη.

2 π.μ. σε σπίτι καλής φίλης.

Έρχεσαι στα μεθύσια μου και πιάνεις πρώτη θέση και ενώ προσπαθώ, μάταια να ξεχάσω εσένα, τα χέρια σου, τα μάτια σου, τίποτα δε γίνεται, γιατί άμα τα είχα καταφέρει δεν θα σε αναζητούσα μεθυσμένη στο τηλέφωνο έτσι; Έτσι!

Το κακό όμως με τις μεθυσμένες τηλεφωνικές κλήσεις δεν είναι ότι απλά καλείς , το πρόβλημα παρουσιάζετε όταν ο άλλος απαντάει και εσύ κάνεις ερωτική εξομολόγηση τύπου Σαίξπηρ (εκεί την άλλη μέρα κλαυτα Χαράλαμπε) ή ευτυχώς τελικά δεν παίρνεις απάντηση στο τηλεφώνημα και την άλλη μέρα αν σε πάρει πίσω λες ένα απλό «κατά λάθος πατήθηκε στη τσάντα μου» και μικρό το κακό!

Δύο λοιπόν οι «ζαλισμένες» καταλήξεις : «φλερτάρισμα» αν όχι άγαρμπο «πέσιμο» στον κουβά και συμπονετική αγκαλιά από τη φίλη σου μέχρι να το βγάλεις όλο το μπουκαλάκι που κατέβασες αφού το έβγαλες από μέσα σου και του τα είπες όλα του ομορφονιού στο τηλέφωνο ή ήσυχα και ωραία ένας βαθύς ύπνος στο καναπέ της με λιγότερα στομαχικά «δράματα».

Το ζήτημα είναι να μην φτάσεις σε καμία μορφή εξ αρχής. Γιατί να πρέπει να πιεί κανείς για να πάρει το θάρρος της έκφρασης των αισθημάτων του; Ναι εντάξει θα μου πεις, μεγάλη η απουσία του και η νύχτα δεν περνάει γι’ αυτό και θέλω αλκοόλ στο αίμα να κυλάει.

Αλλά το αλκοόλ επηρεάζει την ικανότητα της σκέψης μας, πάει η ορθή κρίση, πάνε όλα τα don’ t even think και ξαφνικά εκεί που έλεγες «δε θα μάθεις ποτέ τι νιώθω όταν σε σκέφτομαι, όταν κάναμε έρωτα, όταν έλεγες “μικρή” αναφερόμενος σε μένα και απλά οι σκέψεις φώναζαν γιατρέ σώσε με» να σου ο ψίθυρος της ρακής «πάρε τηλέφωνο τώρα, όλα να τα πεις» .

Την επόμενη μέρα όμως έχεις πολλές πιθανότητες να μην θυμάσαι τίποτα από αυτά που είπες με τόσο πάθος στο μεθυσμένο τηλεφώνημα και μετά να είσαι γεμάτος ερωτηματικά γιατί κόπηκε ξαφνικά η επικοινωνία που είχες με τον χτεσινό σου συνομιλητή (γελάμε εδώ γιατί μάλλον μόνο εσύ μιλούσες), τι στο καλό του είπες του καημένου; Ή τελικά πόσο ξεφτίλα έγινες με ένα ποτηράκι παραπάνω ;

Αν θέλεις καλό μου να τα πεις όλα για να μη σκάσεις από το συνονθύλευμα των συναισθημάτων που σε πνίγουν, μην πνιγείς στα σφηνάκια, στις ρακές και στα κοκτέιλ. Πες τα με σταθερή φωνή και την αξιοπρέπεια σου αν όχι το ταπεραμέντο σου, ψηλά !! Να έχουν νόημα οι λέξεις και βάρος ο λόγος σου, μην παίζεις κρυφτό με τη δικαιολογία του «έγινα κομμάτια στο ποτό χτες».

Άλλωστε όπως λέει και η αγαπητή Μποφίλιου, μετά από ένα καλό hangover «εγώ εσένα αγάπη μου και σου το λέω στα ίσια, δεν σε πενθώ στο δάκρυ μου, ούτε στο άδειο κρεβάτι μου, εγώ εσένα αγάπη μου, σε κλαίω στα μεθύσια». Γι‘ αυτό όταν ξέρουμε ότι το ένα ποτηράκι μπορεί να γίνει πολλά , δώστε το κινητό στους φίλους σας και άσπρο πάτο…

LoveLetters