Κάθε άνθρωπος που θα περάσει απ’ τη ζωή σου, είναι ή δώρο ή μάθημα..

Γράφει η Κέλλυ Σεφέρου

Δεν ξέρω γιατί και ίσως δεν θα καταλάβω και ποτέ. ‘Ισως έτσι απλά να σταματάνε οι άνθρωποι να φέρονται ανθρώπινα απέναντι μας. ‘Ισως να φταίω και εγώ. Σίγουρα φτάιω και εγώ που στην προσπάθεια μου να αναζητήσω την αλήθεια, την αγάπη και την ευτυχία, επικεντρώθηκα στο στόχο και δεν είδα τα σημάδια. Τα σημάδια που μου έλεγαν πως αυτοί οι άνθρωποι δεν είναι για εμένα. Δεν αξίζουν τον χρόνο μου και την αγάπη μου. Γιατί τόση αδικία; Τι θέλουν οι άνθρωποι απο εμένα; Να με διαλύσουν ψυχολογικά ή να με κάνουν σαν και αυτούς μήπως και καταφέρουν να με κρατήσουν κοντά τους, διατηρώντας την τοξική μας σχέση; ‘Οτι και αν είναι αυτό που επιθυμούν, πλέον δεν το επιθυμώ εγώ. Αποφασίζω να μην διαγράψω κανέναν απο την ζωή μου. Δεν είμαι τόσο αδύναμος χαρακτήρας. Αποφασίζω να απομακρύνω ανθρώπους και καταστάσεις που μου κάνουν κακό. Που με γεμίζουν αρνητικότητα και μαυρίλα κατ’επιλογήν δικιά τους. Διαλέγω αυτόν τον δρόμο γιατί δεν αντέχω άλλο να παίζω με την αντοχή μου.

 Ξέρω πλέον τι ανθρώπους θέλω δίπλα μου και τι αναζητώ. Ξέρω πλέον τι αξίζω να έχω κοντά μου και τι αξίζουν οι άλλοι απο εμένα. Ξέρω ποιούς να απομακρύνω. Σε αυτή την τελευταία κατηγορία ανθρώπων ανήκουν όσοι έμαθαν η καλύτερα επέλεξαν να ”αγαπάνε” και λίγο αργότερα να ”ξε-αγαπάνε” τόσο εύκολα. ΄Οσοι πάτησαν πάνω μου για να είναι ένα βήμα πιο πάνω απο εμένα, όμως κατέληξαν να βρίσκονται δέκα βήματα πιο κάτω απο εμένα. Σε αυτούς τους τοξικούς ανθρώπους αναφέρομαι ναί. Δυστυχώς για αυτούς και ευτυχώς για εμένα, δεν υπάρχει άλλος χρόνος για χάσιμο. Μπορώ όμως και επιλέγω πλέον να είμαι νοερά κοντά τους για να τους υπενθυμίζω τι είμαι και τι έχασαν απο την ζωή τους, για να τους δείχνω την κατανόηση μου και την συμπόνια μου κυριολεκτικά και όχι εκδικητικά, σε αυτό που επέλεξαν να είναι! Αυτοί οι άνθρωποι ίσως χρειάζονται περισσότερη αγάπη απο εμένα. Δεν θέλουν απομόνωση, παρα μόνο κατανόηση.

Μήπως τα παραπάνω λόγια σου μοιάζουν γνώριμα; Αισθάνθηκες ποτέ κάτι παρόμοιο για κάποιο ή κάποια πρόσωπα που υπήρξαν ή ακόμα υπάρχουν στη ζωή σου; Αν ναί, συνέχισε την ανάγνωση. Αξίζει 5′ λεπτά απο τον χρόνο σου! Προσωπικά μιλώντας, τα παραπάνω λόγια επαληθεύουν το μόττο μου, πως τίποτα δεν γίνεται κατά τύχη σε αυτή τη ζωή. ‘Ολα γίνονται για κάποιο λόγο και εξαρτάται απο τον καθένα μας τι θα αποκομίσει από την κάθε εμπειρία ή ευκαιρία που του εμφανίζεται. Ίσως ακόμη να μην έχεις πειστεί και εν μέρη λογικό. Στις παρακάτω γραμμές σίγουρα θα καταλάβεις πολύ καλύτερα τον λόγο για τον οποίο κάθε άνθρωπος που συναντάμε στη ζωή μας είναι ένα τεράστιο δώρο και μάθημα και όχι ένα τεράστιο λάθος και πάθημα.

Κάποτε, ένα πολύ κοντινό μου πρόσωπο μου είπε το εξής: Μην στεναχωριέσαι για την συμπεριφορά των άλλων απεναντί σου, να στεναχωριέσαι για την δική σου συμπεριφορά απεναντί τους! Είσαι μικρή ακόμα και θα μάθεις. Θα μάθεις πως όλα γίνονται για κάποιο λόγο και πως κανένας άνθρωπος δεν έρχεται τυχαία στον δρόμο μας. Να μάθεις να ακούς όλους τους ανθρώπους. Όλοι κάτι έχουν να σου πούν, είτε με τα λόγια τους, είτε με τις πράξεις τους. Απο τον πιο μικρό έως τον πιο μεγάλο σε ηλικία, έχεις κάτι να μάθεις και να πάρεις. Πρίν μιλήσεις, άκου και πρίν δείς, δές. Αυτά τα απλά αλλά συγχρόνως σοφά κατά την γνώμη μου λόγια με ακολουθούσαν πιστά απο πολύ μικρή ηλικία έως και σήμερα. ‘Εκτοτε, πολλές φορές έφερα στο νού μου τα λόγια αυτά σε διάφορες περιστάσεις της ζωής μου, βοηθώντας με έμπρακτα να καταλάβω τι ακριβώς σήμαιναν όλα τα παραπάνω! Κατέληξα λοιπόν στα εξείς:

Όλοι αυτοί οι άνθρωποι που περνούν απο την ζωή μας, κάτι θέλουν να μας πούν και κάτι να μας διδάξουν. Μας γεμίζουν με εμπειρίες και με γνώση. Άλλοι έρχονται για να μας μαλακώσουν την ψυχή, να μας φέρουν χαρά, αγάπη, ασφάλεια και ευτυχία και άλλοι έρχονται για να μας σκληραγωγήσουν, να μας κάνουν πιο δυνατούς. Να μας μάθουν να πατάμε γερά στα πόδια μας και να μην εξαρτόμαστε απο κανέναν παρά μόνο απο τον ίδιο μας τον εαυτό. Γιατί και απο τις πληγές διδασκόμαστε και μάλιστα κυρίως απο αυτές. Παθαίνουμε, μαθαίνουμε αλλά στο τέλος τα καταφέρνουμε. Τώρα ξέρουμε, τώρα πια μπορούμε να προφυλαχτούμε καλύτερα. Να νιώθεις λοιπόν υπερήφανος για τις πληγές σου. Αν δεν σε πρόδιδαν, αν δεν σε εκμεταλλεύονταν, αν δεν σε πατούσαν κάποιοι για να φανούν πιο δυνατοί, δεν θα ήσουν αυτό που είσαι σήμερα. Δεν θα ξεχώριζες το δίκαιο απο το άδικο, το καλό απο το κακό, το τι σου ταιριάζει και τι όχι. Το τι θέλεις σε τελίκή ανάλυση και τι δεν θέλεις να έχεις κοντά σου.

Απο όλα αυτά βγήκες κερδισμένος. Μπορείς πλέον να προχωρήσεις την ζωή σου γεμάτος εφόδια. Και αν θές να το σκεφτείς και κάπως διαφορετικά, όπως γίνεται με τα εμβόλια που σου βάζουν μέσα τον ιό για να αποκτήσεις αντισώματα σε εκείνον,κάτι παρόμοιο συμβαίνει και στη ζωή με τους ανθρώπους. Αν δεν δοκιμαστεί ο πόνος μέσα σου πώς θα αποκτήσεις αντισώματα στις πληγές σου; Απο όλους λοιπόν ανεξαιρέτως κάτι έχεις να πάρεις και όλες οι καταστάσεις που σου συμβαίνουν συνήθως υπάρχει λόγος που σου συμβαίνουν. Θετικό ή αρνητικό, ότι και αν είναι απο τα δύο, στο χέρι σου είναι να το μετατρέψεις σε κάτι πολύ εποικοδομητικό για εσένα και μόνο. Και να θυμάσαι: Μόνο οι γενναίοι αγαπούν αληθινά. Κάποιοι άλλοι απλά επιλέγουν να ξεγελούν τα όνειρα. Προτίμησε να ανήκεις στους πρώτους αυτού του κόσμου! 

Μην αφήνεις αρνήτικους και τοξικούς ανθρώπους να νοικιάζουν χώρο στο κεφάλι σου. Αύξησε το ενοίκιο και πεταξέ τους έξω! – Robert Tew