Δεν θέλουν όλοι την αγάπη, μάτια μου.
Γράφει η Χριστίνα Αυγερινίδου
Πάλι μόνη;
Πάλι με σκέψεις τοξικές;
Γιατί;
Θα μπορούσες να είσαι νεράιδα και χαρίζεσαι σε κάθε τίποτα, επειδή θες να βοηθήσεις.
Όμως δεν θέλουν όλοι αγάπη!
Δεν θέλουν όλοι μαξιλάρια κι εσύ ξοδεύεσαι νομίζοντας πως μπορείς να τους τα προσφέρεις όλα αυτά.
Σήκω!
Ταξίδεψε σε μια χώρα με αέρηδες αλλόκοτους και αστέρια κόκκινα, εκεί που ξεχνιούνται τα βάσανα, οι ενοχές, οι έννοιες και μπορείς να τα κλείσεις σε ένα κλουβί ατσάλινο.
Εκει που η ψυχή θα καθαρθεί μέσα στον κρύο ωκεανό.
Τι λες; Πάμε;;