Γράφει ο Κωνσταντίνος Ρούσσος
Οι κομπλεξικοί είναι οι πιο επικίνδυνοι άνθρωποι που θα συναντήσεις στη ζωή σου. Δεν φταίνε τα κόμπλεξ τους· φταίει η μανία τους να τα κρύψουν, να τα φορτώσουν σε άλλους, να κάνουν τα δικά τους ελλείμματα δική σου ευθύνη. Έχουν αυτή τη μοναδική ικανότητα να φτιάχνουν φανταστικούς εχθρούς για να δικαιολογούν τα κενά τους. Κι εσύ, αν δεν προσέξεις, μπορεί να βρεθείς στο κέντρο του στόχου τους.
Και οι ανικανοποίητοι; Αυτοί είναι το άλλο νόμισμα της ίδιας ασθένειας. Ποτέ δεν φτάνει τίποτα. Ποτέ δεν είναι αρκετό. Είτε μιλάμε για καριέρα, σχέσεις ή φιλία, έχουν πάντα κάτι να γκρινιάξουν, κάτι να απορρίψουν, κάτι να ζηλέψουν. Είναι οι άνθρωποι που αν τους χαρίσεις όλο τον κόσμο, θα παραπονεθούν που δεν έβαλες κορδέλα στο πακέτο.
Φοβού! Όχι γιατί μπορούν να σε βλάψουν άμεσα, αλλά γιατί αν τους αφήσεις να μπουν στη ζωή σου, θα σε ρουφήξουν. Σαν μαύρες τρύπες, καταπίνουν ό,τι φωτεινό έχεις μέσα σου. Σου αφαιρούν την ηρεμία, τη χαρά, ακόμα και την αυτοπεποίθησή σου. Και το χειρότερο; Όσο κι αν τους δώσεις, ποτέ δεν θα το αναγνωρίσουν.
Ξέρεις τι είναι το πιο ειρωνικό; Οι κομπλεξικοί και οι ανικανοποίητοι συνήθως έχουν την πιο δυνατή φωνή. Αυτοί που ζουν με τα μεγαλύτερα κόμπλεξ είναι αυτοί που κρίνουν τους πάντες. Αυτοί που δεν μπορούν να γεμίσουν τη δική τους ζωή είναι αυτοί που κρίνουν τη δική σου. Σαν τα σκυλιά που γαβγίζουν όταν φοβούνται.
Μην προσπαθήσεις να τους διορθώσεις. Δεν είναι δική σου δουλειά. Μην μπεις στο παιχνίδι τους, γιατί κανείς δεν νικάει. Αντί να φοβάσαι το δηλητήριό τους, φύγε μακριά. Όσο πιο μακριά γίνεται. Άφησέ τους να τσακωθούν με τη σκιά τους και κράτα τη δική σου ψυχή καθαρή.
Η ζωή είναι πολύ μικρή για να τη σπαταλάς με ανθρώπους που δεν ξέρουν να αγαπούν, να χαίρονται, να ζουν. Φοβού τους κομπλεξικούς και ανικανοποίητους. Όχι γιατί είναι δυνατοί, αλλά γιατί είναι αδύναμοι. Και αυτή η αδυναμία είναι το πιο επικίνδυνο όπλο.