Ποτέ μη ρωτήσεις κάποιον που κλαίει σιωπηλά την αιτία.

Γράφει η Ειρήνη Σταυρακάκη

Κρύβεται πόνος πίσω από κάθε μας δάκρυ. Το σώμα μας δε μπορεί να αντέξει το λάθος, την ήττα ή τη στεναχώρια. Τότε είναι που ξεκινούν τα μάτια να τρέχουν.

Τρέχουν χωρίς τη θέλησή μας, υποτάσσονται στις εντολές της ψυχής και δεν ακούν τις κραυγές απ’ τους γύρω. Οι ευαίσθητες ψυχές είναι επιρρεπείς στο τρεχούμενο δάκρυ. Δε θέλουν να πληγώνουν τις επιθυμίες των άλλων και προτιμούν να τσακίζουν τα θέλω τους.

Κρύβουν βαθιά μέσα τους όσα απεγνωσμένα επιθυμούν να φωνάξουν δυνατά, για να μη διχασουν τον άλλο ή τον φέρουν σε δύσκολη θέση.

Κρύβεται κι η ελπίδα πίσω από κάθε μας δάκρυ. Όταν εκδηλώνεις τις επιθυμίες του πνεύματος σημαίνει πως έχεις ηχηρά συναισθήματα, πως η φωνή μέσα σου υπάρχει απλά δεν έχει καταφέρει να ακουστεί δυνατά.

Όσες σταγόνες κυλούν άτακτα στο πρόσωπό μας, τόσες είναι κι οι ανεκπλήρωτες ευχές μας, που γρατζουνούν τη συνείδηση μέσα μας.

Ποτέ μη ρωτήσεις κάποιον που κλαίει σιωπηλά την αιτία. Για να προτιμήσει αυτό τον τρόπο να μιλήσει στον εαυτό του σημαίνει πως δε θέλει να εξωτερικεύσει τη σκέψη του.

Η ευχή του δεν εκπληρώθηκε και ίσως με βάναυσο τρόπο επιτέθηκε στα συναισθήματά του. Ακόμη κι αν απαντήσει στο ερώτημά σου, τον λόγο των δακρύων του, δε θα μοιραστεί μαζί σου όλη την αλήθεια του. Θα σου πει ένα κομμάτι της κι αυτό θα είναι λειψό.

Όταν τελειώσουν τα δάκρυα ακολουθεί η ευφορία. Εκεί η ψυχή θέλει το χώρο της και το χρόνο της να συνέλθει, να συνειδητοποιήσει πως ο κόσμος μας δεν είναι τόσο δίκαιος και αγγελικά πλασμένος.

Φέρνει στο νου κι άλλα παραδείγματα ανθρώπων που δεν κατάφεραν να εκπληρώσουν τις ευχές τους. Σε αυτό το σημείο είτε θα παραδοθεί στον πόνο, στον οίκτο, στο σκοτάδι της εκδίκησης, είτε θα ανεγερθεί προς το φως.

Αν επιλέξει το δρόμο του φωτός θα προσπαθήσει ξανά να αλλάξει τον κόσμο με μια δεύτερη ευκαιρία. Μια δεύτερη ευκαιρία πιο δυνατή, πιο προσηλωμένη στο στόχο.

Τα χρώματα της ψυχής θα συνταιριάξουν με τα χρώματα γύρω. Οι ανάσες θα γίνονται ένα με τον άνεμο που γεφυρώνει την ανθρώπινη ψυχή με τον κόσμο. Κανένα δάκρυ μας δεν πάει χαμένο. Η ψυχή μας φωνάζει