Γράφει η Ιωάννα Σταυροπούλου
Αφήστε τους αιθεροβάμονες να λένε, κανείς δεν πέθανε από έρωτα.
Κανείς. Όσο κι αν χτυπήθηκε, όσο κι αν ξενύχτησε πάνω από μηνύματα που δεν έφτασαν ποτέ. Όσο κι αν έλιωσε να μετράει στιγμές που δεν ήρθαν και βράδια που ξημέρωσαν χωρίς απάντηση. Ο έρωτας δεν σκοτώνει. Ίσως να σε διαλύει προσωρινά, να σε πετάει στα βράχια, να σε κάνει κομμάτια και να γελάει με το θέαμα. Αλλά σκοτώνει; Όχι.
Ό,τι κι αν λένε οι ρομαντικοί ποιητές και οι λυγισμένοι εραστές, ο έρωτας είναι εκεί για να σου υπενθυμίσει πως μπορείς να αντέξεις περισσότερα απ’ όσα πίστευες. Μπορεί να σε ρημάξει, αλλά στο τέλος της ημέρας είσαι ακόμα εκεί. Κουβαλάς τις πληγές σου και παλεύεις να σταθείς όρθιος.
Και ξέρεις κάτι; Ο επόμενος έρωτας θα έρθει. Πιο ώριμος, πιο σκληρός, πιο γήινος. Δεν θα σε αφήσει να πεθάνεις από πόνο, αλλά θα σε τραβήξει από το σκοτάδι που σε κατάπιε. Γιατί έτσι πάει. Κάθε επόμενος διαγράφει τον προηγούμενο. Κάθε καινούργια σπίθα καίει το παλιό αποκαΐδι.
Αυτός που έφυγε, εκείνος που νόμιζες ότι δεν θα ξεπεράσεις ποτέ, γίνεται μια θολή ανάμνηση, ένα όνομα που δεν προκαλεί πια τίποτα. Κάποτε σε γονάτισε, σε έκανε να πιστέψεις ότι ο κόσμος σου κατέρρευσε. Και τώρα; Σχεδόν αστείο. Σχεδόν αδιάφορο.
Γιατί ο άνθρωπος που θα σε κάνει να νιώσεις ξανά δεν θα σε ρωτήσει αν είσαι έτοιμος. Θα σκάσει σαν καταιγίδα και θα σε αρπάξει από εκεί που σε άφησε ο προηγούμενος – διαλυμένο, αλλά ζωντανό. Και εκείνη τη στιγμή θα συνειδητοποιήσεις πόσο μικρή και γελοία ήταν η παλιά σου θλίψη μπροστά σε αυτό που ζεις τώρα.
Μην αφήνεις λοιπόν τις κλάψες και τα δράματα να σου στερήσουν το μέλλον. Μην αφήνεις τη μιζέρια να σε κρατάει όμηρο. Άσε τους αιθεροβάμονες να λένε πως ο έρωτας σκοτώνει. Δεν σκοτώνει τίποτα. Απλά ξαναχτίζει την ψυχή σου από την αρχή – λίγο πιο σκληρή, λίγο πιο ανθεκτική.
Κι όταν έρθει εκείνος ο επόμενος που θα σε κάνει να ξεχάσεις κάθε προηγούμενο, θα γελάς με τον εαυτό σου. Θα γελάς με τις ώρες που ξόδεψες κλαίγοντας και προσπαθώντας να καταλάβεις τι πήγε στραβά.
Ο έρωτας δεν σε σκοτώνει. Σε ξαναγεννάει. Κι όταν ο επόμενος διαγράψει τον προηγούμενο, θα το νιώσεις στο πετσί σου: ήσουν πάντα πιο δυνατός από ό,τι πίστευες.