Γράφει η Σοφία Παπαηλιάδου
Μην μου μιλάς για την απόσταση.
Μια δικαιολογία είναι και μάλιστα φτηνή.
Η απόσταση δεν χωρίζει παρά μόνο εκείνους που δεν αγαπήθηκαν ποτέ.
Που δεν έγιναν ποτέ ένα.
Η απόσταση, χωρίζει τους δυο. Τους δυο μισούς που έψαξαν να κρυφτούν πίσω από ένα περίπου “μαζί”.
Εκείνοι που κατάφεραν να γίνουν ένα, να μιλάνε την ίδια διάλεκτο του έρωτα, να αγγίζονται και να μην χρειάζονται οι λέξεις για να τους κρατήσουν, δεν απειλούνται ούτε από την απόσταση, ούτε από την καθημερινότητα.
Όχι, δεν είναι εύκολο. Ούτε και απλό είναι. Όμως οι σχέσεις δεν είναι ούτως ή άλλως απλές και εύκολες. Δεν είναι ευθείες γραμμές.
Όχι, τα χιλιόμετρα, δεν μπορούν να μας χωρίσουν.
Η ρουτίνα, η συνήθεια, η έλλειψη ενδιαφέροντος κι εμπιστοσύνης, η αδιαφορία.. μπορούν.
Γι’αυτό, αφήστε εμάς τους τρελούς, ερωτευμένους, που ξέρουμε να είμαστε ένα ολόκληρο, χαραγμένο “μαζί”, να τολμάμε και να ρισκάρουμε, να μην φοβόμαστε τα χιλιόμετρα που γράφουν τα κοντέρ των τρένων και των αεροπλάνων, κι ασχοληθείτε με τα μισά, τα περίπου και τα συμβιβασμένα σας!
