Δεν χάνεται ο έρωτας με δυο κουβέντες παραπάνω..

Γράφει η Βασιλική Κοτλίτσα

Η αγάπη δε σπάει όταν θα πούμε μια κουβέντα παραπάνω. Δε χάνεται επειδή προχθές έτυχε να κοιμηθούμε χώρια. Δεν αλλοιώνεται επειδή σήμερα, ξεχαστήκαμε και δεν είπαμε πόσο αγαπιόμαστε. Ότι χτίζεται με βάσεις, μένει πάντα σταθερό.

Δε νικιέται ο έρωτας αγάπη μου, επειδή τάχα μου μαλώνουμε. Μαλώνουν όσοι στο βάθος ακόμα ελπίζουν, όσοι προσπαθούν κάτι να σώσουν.

Θυμώνουμε από πείσμα, μη τυχόν πληρώσουμε το λάθος μας ακριβά, και ξεσπάμε από θυμό μήπως κάναμε λάθος, τελικά. Κάθε λέξη που θα βγει από το στόμα μας, εκείνη τη στιγμή, αυθόρμητη θα είναι, αφού μετά, τη ξεχνάμε και πάμε παρακάτω.

Θυμώνουμε, μεταξύ μας, γιατί μέσα στις δύσκολες μέρες που μπορεί να υπάρξουν, ένα ξέσπασμα του μυαλού θα είναι και αυτό, απλά μερικές φορές χάνουμε τον έλεγχο λίγο παραπάνω. Το στρες, η αγωνία για το αύριο και η πίεση της δουλειάς, εμπόδια της σχέση είναι, αλλά πάντα , εμείς, βρίσκουμε τη λύση σε όλα. Έτσι έχουμε πει. Τίποτα δε στέκεται εμπόδιο, όταν κάτι το θέλουμε πραγματικά.

Όταν μαλώνεις λοιπόν, με τον άνθρωπό σου, μη σπας. Μη σταματάς για να αναλύεις την ουσία κάθε φορά, που μπορεί να μην υπάρχει, τελικά, απλά προχώρα. Πάλεψε, άκου. Αφουγκράσου τι θέλει να πει το σώμα και όχι οι λέξεις. Δώσε άφεση αμαρτιών και ξεκίνα από την αρχή σα να μη τσακώθηκες ποτέ.

Μείνε εκεί και πάλεψε για σένα, για αυτόν που αγαπάς, και γι αυτό που γίνεσαι όταν βρίσκεσαι μαζί του.

Κράτα γερά, δυνατά και μη ρίχνεις αυλαία σε κάθε πρόταση που θα ειπωθεί, γιατί χωρίς αυτόν, το ξέρω, ο κόσμος σου φαίνεται μικρός και μέσα του αρχίζεις και πνίγεσαι.

Γιατί καρδιά μου, χωρίς εκείνον, τίποτα δεν είναι εύκολο. Τίποτα δεν είναι ίδιο. Τίποτα δε λάμπει στο σκοτάδι, από μόνο του. Τίποτα δεν ανθίζει αν δε του κρατάς το χέρι σφιχτά, σε κάθε δύσκολη στιγμή. Τίποτα δεν προχωρά όταν δε μοιράζεται.

Ο θυμός, μπόρα είναι και περνάει. Ότι αξίζει όμως μένει, και ότι μένει γίνεται βράχος και ριζώνει.