Ζητούνται άνθρωποι σου λέω..

Γράφει η Λία Ευαγγελίδου

Ζητούνται άνθρωποι σας λέω! Μειώθηκε η ανθρωπιά γύρω μου. Ή ζωή μικραίνει. Η καθημερινότητα γίνεται όλο και πιο δύσκολη. Πανικοβλημενος κοσμος,αδιαφορος,εγωιστής. Ο καθένας την πάρτη του. Να νιώσουν εκείνοι καλά κι ας έχουν πόδοπατήσει ανθρώπους και ψυχές.Εγκλωβισμενοι ολοι μέσα στα προβλήματα της καθημερινότητας, χάνοντας το νόημα της ζωής.

Ξεχάσαμε να συμπεριφέρομαστε. Ξεχάσαμε να συζητάμε. Είμαστε η γενιά την ανθρώπων που έχουμε ένα κινητό στα χέρια, μόνιμα σκυφτοι πάνω από μια οθόνη, προσπαθώντας να επικοινωνήσουμε μέσω μηνυμάτων. Χάθηκε η επαφή μεταξύ μας. Χάθηκε ο ρομαντισμός μας. Ξεχάσαμε να ερωτευόμαστε με τα βλέμματα, ξεχάσαμε να χαμόγελαμε στον άνθρωπο μας και γελάμε σε ένα κινητό.

Ξεχάσαμε να ζούμε, ξεχάσαμε την λέξη μπέσα φιλότιμο, τη λέξη άντρας τη λέξη γυναίκα.Άλλαξαν τα πράγματα. Άλλαξαν οι ρολοι. Μάθαμε να υποκρινομαστε. Δεν ξεχάσαμε την αλήθεια μας αλλά γίναμε καλύτεροι ψεύτες για να επιβιώσουμε. Πως έγιναν έτσι οι άνθρωποι; Πόσο κρίμα.
Αλλιώς τα ήξερα τα πράγματα και τώρα που μεγαλώνω φοβάμαι.

Φοβάμαι το αύριο. Τι άλλο μας περιμένει; Χάσαμε το νόημα του να ζούμε με απλά πράγματα. Να χαιρόμαστε το κάθε λεπτό ζωής που έχουμε, είτε με πολλά είτε με λίγα. Μας κατάπιε η πραγματικότητα. Άνθρωποι που ξέχασαν κάθε ίχνος ανθρωπιάς μέσα τους και προσπαθούν να σε παρασύρουν στον κόσμο τους. Πού πήγε η ζωή μας;

Σβήστε τις οθόνες μωρέ σηκωθείτε απο τον καναπέ και δημιουργήστε ενεργά τη ζωή σας.
Αρχίστε να κοιταζετε ο ένας τον άλλο κι όχι τα κινητά. Θυμάστε να συζητάτε; Που πήγε η ανθρώπινη πλευρά σας;Που χάθηκε η συμπόνια σας; Άνθρωποι είμαστε μωρέ όχι ρομπότ. Νιώστε, ζηστε, ερωτευτείτε, αγαπήστε, βοηθηστε.Θυμηθείτε ότι έχετε καρδια στο στήθος σας και χτυπάει ακόμα. Ξυπνήστε επιτέλους.

Βρείτε το παιδί που κρυβετε μέσα σας.
Θυμηθειτε το πάλι, σε όποια ηλικία κι αν είστε. Αυτό το παιδί θρέφει την ψυχή σας, την κρατάει ζωντανή επειδή ξέρει να αγαπά. Αγαπάει αθώα όμορφα ζεστά. Αυτό το παιδί δεν έχει κακία δεν έχει εγωισμό. Ένα πλάσμα αγνό είναι.. Βρείτε το πάλι!