Όλα όσα αξίζεις ήρθαν να σε συναντήσουν.
Γράφει η Νατάσσα Σπύρου
Άνοιξε την αγκαλιά σου, κοίτα ψηλά, και ετοιμάσου να υποδεχτείς όλα όσα σου αξίζουν. Ήρθε η ώρα να χαμογελάσεις επιτέλους. Πόσο περήφανη νιώθεις που επιτέλους τα κατάφερες; Πόσα κιλά θάρρους κουβαλάς μέσα στην ψυχή σου; Όλες τις φορές που έγειρες δακρυσμένη να κοιμηθείς μη γνωρίζοντας τι μέρα ξημερώνει αύριο τις θυμάσαι; Να μην τις ξεχάσεις ποτέ λοιπόν. Να είναι η παρακαταθήκη σου στο μέλλον που διαγράφεται μπρος σου. Να είσαι σίγουρη πως όλα όσα αξίζεις θα βρουν το δρόμο για να σε συναντήσουν αργά ή γρήγορα.
Όλοι παίρνουν στο τέλος αυτό που τους αξίζει. Νόμος απαράβατος. Μέσα από τον πόνο, την απόγνωση, το αίσθημα πως έχεις πιάσει πάτο, μέσα από όλα αυτά έρχεται η λύτρωση. Ένα μικρό αστεράκι σε προσέχει από εκεί ψηλά. Και εσύ το έβγαλες ασπροπρόσωπο. Πως; Μα με την στάση σου και το πείσμα σου απέναντι στις δυσκολίες. Έτσι αποφάσισε το σύμπαν να σε ανταμείψει ανοίγοντας σου το τυχερό μονοπάτι του.
Οι πληγές σου, τα παράσημα σου. Η αξιοπρέπεια σου το μετάλλιο της ζωής σου. Αξίζεις πολλά! Και ήρθε επιτέλους η ώρα να ανταμειφθείς. Για όλες τις φορές που δεν έσκυψες το κεφάλι, για όλες τις φορές που δεν καταδέχτηκες να ζητιανέψεις αγάπη, σιγουριά και βοήθεια. Για όλες τις φορές που κοιτάχτηκες στον καθρέφτη και ένιωσες περήφανη και αισιόδοξη μέσα στη μαυρίλα. Περήφανη γυναίκα. Που δάγκωσες τα χείλη και προχώρησες χωρίς φανφάρες και απειλές. Που στύλωσες τα πόδια και είπες αλήθειες. Για όλες τις φορές που σε αδίκησαν με λόγια πικρά, που σε συκοφάντησαν για να μικρύνουν το μέγεθος σου αφού αλλιώς δεν μπορούσαν να σε φτάσουν. Για όλες αυτές τις φορές ήρθε η ώρα της πληρωμής.
Το ταμείο γίνεται για όλους στο τέλος. Διάλεξες τον δύσκολο δρόμο μα ξέρω πως κοιμάσαι ήσυχη τα βράδια. Όλα φανερώνονται και οι αληθινοί άνθρωποι με τις αγνές καρδιές που τόσο σπανίζουν πάντα θα λάμπουν. Ακόμα και μέσα στα σκοτάδια τους. Αυτά τα σκοτάδια που δεν γνωρίζει κανείς, γιατί πάντα χαμογελούσαν. Άλλοι περνιούνται για θύματα και βολεύονται και άλλοι είναι ήρωες πραγματικοί. Άλλοι αναρωτιούνται για την τύχη τους και τις αμαρτίες τους και άλλοι τις φορτώνονται στον ώμο και προχωρούν μέσα στα αγκάθια.
Κοίτα, μπροστά σου το φως. Όλα όσα αξίζεις ήρθαν να σε συναντήσουν. Γίνε πρωταγωνίστρια στο έργο της ζωής σου και άσε τις μαριονέτες να μένουν κρυμμένες πίσω από λόγια και πράξεις μικρές. Για όλες εμάς που δεν καταδεχτήκαμε δεύτερους ρόλους και ήττες, για όλες εμάς που πιστέψαμε σε ένα καλύτερο αύριο και προτιμήσαμε να σταθούμε στις δικές μας δυνάμεις και όχι σε λεπτά ξυλοπόδαρα άλλων, για όλες εμάς που προτιμήσαμε να κοιτάμε ευθεία στα μάτια, έφτασε η στιγμή. Και είναι όλη δική μας.