Σε ένα ταξίδι αστραπή, ζήσαμε τα πιο μεγάλα μας όνειρα!

Γράφει η Άντζελα Καμπέρου

Σε ένα ταξίδι αστραπή ζήσαμε τα πιο μεγάλα όνειρά μας. Μέχρι να ανοιγοκλείσουμε τα μάτια μας τα πάντα είχαν γίνει καπνός και εμείς χωρίσαμε τους δρόμους μας σαν να μην γνωριστήκαμε ποτέ.

Μέχρι να προλάβουμε να απολαύσουμε και να αποτυπώσουμε στις μνήμες μας όσα συνέβαιναν, τα πάντα έληξαν ξαφνικά.

Σύντομα και άδοξα τελείωσε τούτο το ταξίδι, με ανέγγιχτα συναισθήματα και ασημάδευτα κορμιά, με δυο καρδιές που ίσα που πρόλαβαν να χτυπήσουν η μία δίπλα στην άλλη.

Προτού προλάβουμε να ζήσουμε όλα εκείνα τα μεγάλα και σημαντικά. Και ακόμα θυμάμαι τα μάτια σου να κοιτάνε βαθιά μέσα στα δικά μου, τα δάχτυλα σου να περνάνε απαλά πάνω από το μάγουλό μου, θυμάμαι τα χείλη μου να σχηματίζουν το όνομά σου και να καίγονται σε κάθε σου φιλί.

Και όμως, όλα μοιάζουν όνειρο απατηλό, από εκείνα που ξυπνάς βέβαιος πως έχουν γίνει και πριν καν προλάβεις να σηκωθείς από το κρεβάτι έχουν ξεθωριάσει από τη μνήμη σου. Σύντομα και άδοξα, δυο λέξεις που σημάδεψαν για πάντα τον έρωτά μας.