Ευχήθηκα να ήσουν η εξαίρεση, μα ήσουν ο κανόνας!

Γράφει η Ιωάννα Ντρε

Ήσουν τόσο ρηχός σαν άνθρωπος τελικά. Τόσο αναίσθητος και απάνθρωπος.
Το ένα ψέμα φέρνει το άλλο και όταν το ξεκινάς δεν έχει σταματημό. Μια κατρακύλα σε παίρνει και σε φτάνει στον πάτο και μαζί σου αρπάζεις και αυτούς που σε ακούνε. Δε ξέρουν πολλές φορές ότι αυτά που τους λες είναι ψέματα και βασίζονται σε αυτά που ακούνε από σένα. Το χειρότερο όμως είναι ότι για να είσαι πιο πιστικός το δείχνεις κιόλας με πράξεις ότι ισχύουν αυτά που λες.
Να! Σε αγαπάω λες και σε νοιάζομαι. Το λες και το δείχνεις κιόλας.
Για μια βδομάδα; Για ένα μήνα; Για ένα χρόνο; Πόσο θα παριστάνεις ας πούμε τον ερωτευμένο, τον χαρούμενο ενώ δεν είσαι.
Θράσος! Όσο περνάει ο καιρός κι εσύ παίζεις με τα αισθήματα κάποιου θράσος είναι, ντροπή!
Τι εμπιστοσύνη να δώσεις σε έναν άνθρωπο ύστερα που πέρα από όλα τα άλλα σε κοιτάζει κατάματα και σου λέει ψέματα.
Απορώ με τι καρδιά με κοίταζες στα μάτια τόσο έντονα και μου μιλούσες για μια αγάπη ανύπαρκτη, τη δική σου αγάπη. Για όλα όσα μου έλεγες και ήθελες να σε πιστέψω αλλά πίσω από αυτό το βλέμμα κρυβόταν πάντα μια διαφορετική αλήθεια που δε μπορούσα να καταλάβω τότε. Τώρα όμως έμαθα, τα κατάλαβα όλα.
Όσο βαθιά και να θες να κρύψεις ένα ψέμα αργά ή γρήγορα θα βγει στην επιφάνεια η αλήθεια. Δε ξέρω ποιος βγαίνει νικητής ή χαμένος σε αυτή την υπόθεση. Μάλλον εγώ βγήκα η χαμένη γιατί εγώ επένδυσα σε σένα το χρόνο μου, συναισθήματα και όνειρα. Τι κέρδισα; Aπλά ένα μάθημα να μην εμπιστεύομαι πολύ τους ανθρώπους και να μην αφήνομαι να νιώθω και να εκφράζομαι για να μη πληγώνομαι. Γιατί δεν είσαι μόνο εσύ. Υπάρχουν κι άλλοι τέτοιοι τύποι σαν εσένα σε αυτή τη κοινωνία. Δυστυχώς. Ευχόμουν να ήσουν η εξαίρεση αλλά για άλλη μια φορά την πάτησα. Δε πειράζει όμως. Το πλήρωμα του χρόνου έρχεται για όλους όπως μας αξίζει. Μόνο εκεί ποντάρω για να νιώσω μια λύτρωση να πάθεις τα ίδια, να πονέσεις όπως εγώ. Δε θα το ευχόμουν για κανέναν αυτό αλλά πρέπει. Πρέπει να το ζήσεις για να μπεις επιτέλους στη θέση μου και τότε να καταλάβεις πως νιώθω εγώ τώρα. Πως είναι να πονάει κάποιος εξαιτίας σου.
Εσύ το τι κερδίζεις έτσι δεν ξέρω, το γνωρίζεις μόνο εσύ αυτό γιατί ήσουν μαζί μου για κάποιο σκοπό. Αλλά αυτό που ξέρω είναι ότι έχασες μια γυναίκα αληθινή, αυθεντική και που όντως σε αγαπούσε και μπορούσε να σε κρατήσει δίπλα της.