Εγώ σε ονειρεύτηκα και πάλι σε ερωτεύτηκα!

Γράφει η Κατερίνα Κυπρίου

Έλα τώρα να σου πω, πως ένιωσα χτες βράδυ που σε ονειρεύτηκα!

Στο όνειρό μου μάτια μου, ήσουν και πάλι όμορφος και ομόρφαινες τον κόσμο μου. Με είχες αγκαλιά και ήμουν ευτυχισμένη!Με κρατούσες απ’το χέρι σφιχτά και φοβόσουν μη με χάσεις. Στα μάτια σου υπήρχε μόνο μια γυναίκα κι αυτή ήμουν εγώ. Στην καρδιά μου υπήρχε μόνο ένας άντρας κι αυτός ήσουν εσύ.

Στο όνειρό μου καρδιά μου, κούρνιαζα στην αγκαλιά σου κι εσύ με νανούριζες σαν μωρό! Αφηνόμουν στα χέρια σου κι ένιωθα μοναδική. Με κοιτούσες στα μάτια και ξεχνούσα ότι κι αν με βασάνιζε. Σε άγγιζα και τα κορμιά μας έπαιρναν φωτιά. Με φιλούσες και νιώθαμε τα μέλη μας να μουδιάζουν.

Έλα σου λέω, έλα να σου πω..
Στο όνειρό μου αγόρι μου, δε σταματούσες ποτέ να μου λες πως μ’αγαπάς! Με θαύμαζες και το έβλεπα, με λάτρευες και το ένιωθα! Στο όνειρό μου γλυκιέ μου, δεν υπήρχε καμιά αμφιβολία, κανένα “γιατί” ή “ίσως”. Δεν υπήρχε τίποτα που να μας τρομάζει, τίποτα που να σκιάζει την ευτυχια μας!

Χτες βράδυ ψυχή μου, υπήρχαν μόνο ήλιοι φωτεινοί για μας! Κανένα σύννεφο, καμιά σκιά, δεν σκοτείνιαζε τα μάτια μας. Ούτε οι δρόμοι ήταν πια κλειστοί, ούτε γκρεμοί και απότομες στροφές υπήρχαν. Καμία έννοια, κανένα βάσανο, καμιά απόσταση δεν ήταν ικανή να μας χωρίσει.

Χτες, αργά το βράδυ αγάπη μου, εγώ σε ονειρεύτηκα και πάλι σε ερωτεύτηκα!
Και αυτή τη φορά ήσουν εδώ, μαζί μου.
Ξυπνούσα πλάι σου, κοιμόσουν στην αγκαλιά μου. Κι ένιωθες χορτάτος απ’ την αγάπη μου και ήμουν γεμάτη από σένα!

Χτες το βράδυ καρδιά μου, εγώ μπόρεσα και πάλι να σε ονειρευτώ. Και η επιθυμία, νίκησε όλα τα ” πρέπει” κι όλα τα “δεν μπορώ” μας! Και ήταν το πιο όμορφο όνειρο που έζησα κι ας λαχταρούσα να μην ξυπνήσω.

Χτες βράδυ αγάπη μου, μέχρι κι ο Θεός ζήλεψε την αγάπη μας!
Μα όταν τα μάτια μου αντίκρυσαν το φως, άδειο το δωμάτιο, άδεια η ψυχή, άδεια και η θέση δίπλα μου.

Ναι, ήταν το πιο βίαιο ξύπνημα της ζωής μου…