Δώσε μου έρωτα απόψε, σε ικετεύω!

Γράφει ο Γιώργος Καραγεώργος

– Δώσε μου έρωτα άγνωστε. Τολμώ και ξεπέφτω στα μάτια σου και σε ικετεύω. Το παίρνω το ρίσκο να με πεις “φτηνή” και στο ζητάω ξεκάθαρα, δώσε μου έρωτα σου λέω!
– Αυτό μόνο θέλεις από εμένα;
– Μόνο τον λες τον έρωτα εσύ;
– Κι αν δεν έχω τίποτα άλλο για να σου δώσω;
– Μα δεν θέλω τίποτα άλλο, ο έρωτας είναι Θεός, αν είναι έρωτας, είναι το παν, είναι το όλα.
– Κι αν αύριο φύγω;
– Εγώ θα έχω να θυμάμαι το σήμερα, θα έχω αποθηκεύσει μέσα μου κάτι μεγαλειώδες, το έχεις για λίγο αυτό;
– Κι αν σε πονέσει η φυγή μου;
– Έτσι κι αλλιώς ο έρωτας είναι ένα ρίσκο ολάκερος, αν φοβάσαι να μην πονέσεις δεν τον ζεις τον έρωτα, σε προσπερνάει και πάει παρακάτω για να βρει τους τολμηρούς.
– Γιατί τον ζητάς από μένα;
– Γιατί την είδα την σπίθα μέσα στο βλέμμα σου, γιατί δεν κρύβεται η σπίθα, γιατί έχεις πολύ έρωτα μέσα σου εσύ.
– Κι αν σου βάλω όρους;
– Τους δέχομαι όλους πριν καν τους ακούσω, σου παραδίνομαι.
– Κι αν σου ζητήσω πράγματα που δεν τα αντέχεις;
– Αυτό ακριβώς θέλω, να γίνω παιχνίδι στα χέρια σου, να μου ζητήσεις τα πιο απόκρυφα σου, τα πιο τολμηρά σου, όλα εκείνα που δεν θα τα αντέχω και να με κάνεις να τα αντέξω.
– Κι αν δεν σ΄ αγαπάω;
– Δεν σου ζήτησα να με αγαπήσεις, δεν με νοιάζει αν θα με αγαπήσεις, να με ερωτευτείς σου ζήτησα.
Σε ικετεύω τρέμοντας λοιπόν από τον πόθο, έστω για απόψε, ερωτεύσου με πολύ, πάρα πολύ όμως!
Μπορείς να το κάνεις;

– Πάρε όσο έρωτα θέλεις τότε φλεγόμενη ξένη, μα και τόσο γνώριμη μου συνάμα, από καιρό σε περίμενα εσένα.
Πάρε έρωτα, γιατί είσαι κι εσύ σαν κι εμένα, και ξέρεις να ζεις και δεν τον φοβάσαι τον θάνατο δηλαδή!
Πάρε έρωτα, γιατί κι εσύ την έχεις την σπίθα στο βλέμμα σου, βγάλε τα ρούχα σου κι έλα να φτιάξουμε μαζί μια πυρκαγιά και μια όμορφη κόλαση απόψε!
Απόψε μωρό μου στο ορκίζομαι, θα ουρλιάξουμε, θα κάνει πολύ έρωτα για εμάς τους δυο απόψε.

Αύριο, ποιος το γαμάει το αύριο μάτια μου όταν η μοίρα σου προσφέρει ένα τέτοιο σήμερα; Αύριο βλέπουμε…

Πάρε και δώσε μου έρωτα λοιπόν!