Είμαι ακριβώς τόσο άντρας, όση είναι και η επιθυμία σου για μένα κορίτσι μου!

Γράφει ο Γιώργος Καραγεώργος

Το πόσο άντρας είμαι δεν έχει μονάδα μέτρησης, δεν μετριέται ο ανδρισμός σε μέτρα και χιλιόμετρα, ούτε σε τόνους και κιλά. Σε διάθεση μετριέται! Και μια διάθεση από μόνη της, όσο μεγάλη και αν είναι, ποτέ δεν φτάνει, πάντα χρειάζονται δυο! Μια δικιά μου και άλλη μια δική σου.
Το πόσο άντρας είμαι δεν είναι άσχετο με το πόσο γυναίκα είσαι εσύ, ακριβώς το αντίθετο θα σου πω ότι ισχύει, κορίτσι μου.

Γι΄ αυτό σου λέω! Ο ανδρισμός μου για να μεγαλουργήσει χρειάζεται δυο πάθη και δυο πόθους, δυο σε θέλω και δυο διαθέσιμα κορμιά. Αν θες να είμαι πολύ άντρας λοιπόν, θα πρέπει να γίνεις το ίδιο πολύ γυναίκα. Αν θες να κάνω πρώτος την κίνηση, θα πρέπει πρώτα να με προκαλέσεις λιγάκι.
Αν θέλεις να παίξω με το μυαλό σου πριν την πράξη, θα πρέπει να βάλεις και το δικό μου μυαλό σε ανάλογη διαδικασία. Αν θέλεις να σου δείξω πόσο σε θέλω και να πεις τον Δεσπότη Παναγιώτη, τότε θα πρέπει να κάνεις κάτι και εσύ, γιατί ακόμη και ο πιο καυτός άντρας κρυώνει όταν έχει δίπλα του μια παγωμένη γυναίκα. Αν θες να δεις τον Χριστό φαντάρο και να βαρέσεις προσοχή μπροστά του, μην κάθεσαι απλά και περιμένεις, κουνήσου μωρό μου!

Μην τα περιμένεις όλα από μένα, μην περιμένεις συνέχεια να μπω σε ερωτική διάθεση από μόνος μου και μετά να βάλω και εσένα. Γιατί τις έχω ακούσει με προσοχή τις θεωρίες σου, ότι δεν πρέπει να σκέφτομαι μόνο τον εαυτό μου και πως θα πρέπει να έχω υπομονή και μέθοδο, τρόπο και κατανόηση. Και έχεις δίκιο. Όμως αγάπη μου, τώρα άκου και τις δικές μου θεωρίες!

Δεν γίνεται εσύ να μην είσαι ποτέ σε ερωτικό mood και να πρέπει πάντα να προσπαθώ εγώ να σε βάλω. Δεν γίνεται να πιστεύεις πως σε αυτό το αλισβερίσι του έρωτα, ο ένας θα πρέπει να προσπαθεί και ο άλλος μόνο να απολαμβάνει. Δεν μπορεί ο άλλος να σκέφτεται τις δικές σου επιθυμίες συνέχεια και εσύ ποτέ τις δικές του. Δεν πάει έτσι, κούκλα μου, είναι πολύ εγωιστικό αυτό και μονόπλευρο, σου αρέσει δεν σου αρέσει αυτή είναι η αλήθεια!

Δεν γίνεται να κρύβεσαι πίσω από την γνωστή και βολική καραμέλα και να αναμασάς ότι, “εσύ είσαι το αρσενικό και εγώ είμαι η γυναίκα, εσύ θα κάνεις και εγώ θα ακολουθώ”. Πρέπει κάποιες φορές να κάνεις και εσύ πραγματάκια για εμένα. Χρειάζεται κάπου κάπου να μου δείξεις και εσύ ότι με θέλεις και ότι δεν μου κάθεσαι απλά, γιατί ο έρωτας δεν είναι χάρη, χαρά είναι κι αφορά δυο είπαμε!

Το έχω ανάγκη να σε δω να μου την πέσεις και να με κάνεις να νιώσω ποθητός. Είναι απαραίτητο να με αιφνιδιάζεις ευχάριστα καμιά φορά και εκεί που κάθομαι αμέριμνος να με πας εσύ στο κρεβάτι, στο πάτωμα, στον καναπέ ή στον νεροχύτη. Είναι ωραίο να κάνεις πρώτη την αρχή καμιά φορά και εγώ να έρθω δεύτερος. Δεν λέω να αλλάξουμε ρόλους, προς Θεού, όμως μου αρέσει που και που να παίρνεις το παιχνίδι στα χέρια σου.

Και να στο πω και αλλιώς; Είναι και θέμα εγωισμού από την μια και επιβεβαίωσης από την άλλη.
Εγωισμού, γιατί όπως σου ξανά είπα, στον έρωτα είναι τουλάχιστον δυο, δεν είναι ένας, και πρέπει να πράξουν κι οι δυο. Γιατί όλοι έχουν ανάγκη, ανεξαρτήτου φύλου, να νιώσουν ότι υπάρχει ένας άνθρωπος που ασχολείται μαζί τους. Γιατί τελικά, και εξαντλεί και ξενερώνει το να προσπαθεί μόνο ο ένας. Και επιβεβαίωσης, γιατί με αυτόν τον τρόπο μου κάνεις σαφές ότι με γουστάρεις και εσύ. Γιατί καταλαβαίνω ότι ο έρωτας δεν έχει ξεφτίσει και είναι ακόμη ζωντανός. Γιατί βλέπω ότι ακόμη είμαι ικανός και μπορώ να σε κάνω να με θέλεις χωρίς να προσπαθήσω καθόλου.

Και για το τέλος, λέω να γίνω λίγο πιο σκληρός και ωμός. Είσαι τρελή αν πιστεύεις, ότι η παρουσία σου και μόνο είναι πάντα αρκετή για να με ανάψει και να με κάνει να ανάψω και εσένα μετά. Δεν στα είπανε καλά όσοι σου είπανε, ότι ο έρωτας κρατιέται από έναν κι ο άλλος κάθεται απαθής κι άπραγος. Δεν μπορεί η διαφορά σου από μια φουσκωτή κούκλα να είναι ότι εσύ απλά δεν ξεφουσκώνεις. Μου γεννάς σκέψεις περίεργες, όταν είσαι σε στάση αναμονής μόνιμα. Με κουράζεις με το να με βάζεις συνέχεια να ψάχνω τον τρόπο, για να πάρεις μπροστά. Με χαλάει όσο δεν φαντάζεσαι το να μην κάνεις καμία κίνηση. Με κάνεις να νιώθω λίγος και ανεπαρκής, όταν δεν μου δείχνεις έμπρακτα ότι με θέλεις το ίδιο. Μου προκαλούν “πονοκεφάλους” οι συχνοί σου πονοκέφαλοι.

Χρειάζομαι την επιβεβαίωση σου, όσο και εσύ την δική μου, τον θαυμασμό σου, όπως θες και εσύ τον δικό μου, να νιώσω ποθητός, όπως το θέλεις και εσύ από εμένα. Μου δημιουργείς κενά, φόβους, ανησυχίες κι αμφιβολίες, όταν σε ακούω να δηλώνεις πως βιάζομαι και ότι εσύ θέλεις δέκα ώρες προετοιμασία και εμένα να παλεύω σκληρά, για να το κάνουμε. Μην σε ξενίσει λοιπόν, αν ψάξω την επιβεβαίωση που δεν παίρνω από εσένα αλλού, αν διαμαρτυρηθώ για τα κενά που μου δημιουργείς, να μην το παίξεις θύμα.

Θα στο πω μια ακόμη φορά και τελευταία. Είμαι ακριβώς τόσο άντρας, όση είναι και η διάθεση σου για μένα κορίτσι μου!