Αν δεν είμαι η πρώτη σου σκέψη, δεν θέλω να είμαι καμία!

Γράφει η Δήμητρα Γιαννοπούλου

Να μου λες καλημέρα στις 2 το μεσημέρι;
Όχι, δε θέλω, ευχαριστώ.
Αν δεν είμαι η πρώτη σου καλημέρα, δε θέλω να είμαι καμία.
Αν δεν είμαι η πρώτη σκέψη σου, να μην είμαι καμία.
Να μην υπάρχω καθόλου και πουθενά στο μυαλό σου.
Δε θέλω να μιλάμε αν τύχει. Να μιλάμε από ανάγκη θέλω.
Να μιλάμε κάθε μέρα, επειδή δε γίνεται αλλιώς.
Να μου λες καληνύχτα κάθε βράδυ, επειδή δε μπορείς να κοιμηθείς αλλιώς. Δε θέλω να με θυμάσαι αν τύχει.
Θέλω να μη βγαίνω στιγμή απ’το κεφάλι σου.
Δε θέλω να συναντιόμαστε αν τύχει. Θέλω να συναντιόμαστε από επιθυμία, πάθος και καύλα.
Θέλω να με θες, όσο σε θέλω κι εγώ. Να λες τ’ όνομά μου…
Να σ’ ακούω να λες τ’ όνομά μου και να παραλύω.
Θέλω έναν έρωτα, που μ’ έρωτα να μοιάζει. Θέλω! Θέλεις;