Η μαγειρική είναι έρωτας, κι ο έρωτας περνάει από το στομάχι!

Γράφει η Νένα Παπαδοπούλου

Αλατάκι, πιπεράκι και κατευθείαν στο φούρνο. Και όσο το νόστιμο φαγάκι ψήνεται, εγώ αποφάσισα να σας μιλήσω γιαυτό το δίκοπο μαχαίρι που λέγεται μαγειρική. Το χαρακτηρίζω δίκοπο μαχαίρι γιατί είναι μία συνήθεια που ή την μισείς ή την λατρεύεις.

«Έλα κοριτσάκι μου στην κουζίνα να αρχίσεις να μαθαίνεις, πως θα κάνεις σπίτι; Τι θα ταΐζεις τον άντρα σου και τα παιδιά σου;» , συνηθισμένες προτροπές της μαμάς ή της γιαγιάς σε όλες τις κοπέλες κάπου εκεί στην ηλικίας της εφηβείας.Φυσιολογική ροή της ζωής για κείνες τις γενιές βλέπετε είναι η εικόνα της γυναίκας στην κουζίνα να μαγειρεύει για όλη την οικογένεια.

Πλέον όμως τα πράγματα έχουν αλλάξει. Οι καταπιέσεις και τα στερεότητα σταμάτησαν να υπερισχύουν στις ζωές των περισσότερων και οι εργαζόμενες γυναίκες επιλέγουν άλλες λύσεις όταν δεν ξέρουν, δεν θέλουν ή δεν προλαβαίνουν να μαγειρέψουν.

Η μαγειρική έχει πάρει μια πιο ουσιαστική μορφή χωρίς ταμπού και διακρίσεις. Όποιος θέλει και του αρέσει να δημιουργεί μπαίνει στην κουζίνα και φτιάχνει ένα φαί απόλαυση και για κείνον που το φτιάχνει και για κείνον που το γεύεται. Δεν έχει σημασία το φύλο, η ηλικία, το επάγγελμα ή ο χρόνος. Το μόνο που χρειάζεται είναι να το αγαπάς.

Εγώ λοιπόν αν και από μικρή απέφευγα οτιδήποτε είχε σχέση με το νοικοκυριό και τις δουλειές του σπιτιού, την κουζίνα την αγαπούσα πάντα.

Η μαγειρική είναι για μένα τέχνη και το κάθε φαί ένα έργο τέχνης, έτοιμο για κατανάλωση και εκτίμηση από τους υποψήφιους αγοραστές του. Μια πετυχημένη συνταγή είναι πάντα αυτή που έγινε με αγνά υλικά, φαντασία και αγάπη από αυτόν που την μαγείρεψε. Δεν υπάρχει μεγαλύτερη ικανοποίηση από κείνη την πρώτη μπουκιά αυτού που θα δοκιμάσει πρώτος.

Είναι όμως και ταλέντο. Δεν είναι εύκολο να μπορείς να συνδυάσεις σωστά τα υλικά, να ερμηνεύσεις την κάθε συνταγή που διαβάσεις, να υπολογίσεις τους χρόνους και να αντιμετωπίσεις κάθε τι που θα πάει στραβά. Ακόμα και ένα σπανακόρυζο μπορεί να έχει άλλη γεύση αν φτιαχτεί με φαντασία και μικρές παραλλαγές από τις κλασικές συνταγές.

Η μαγειρική είναι και έρωτας! Έρωτας που μετατρέπεται σε εξάρτηση. Μια εξάρτηση που κάθε φορά που δεν είσαι καλά σε οδηγεί στην κουζίνα, που κάθε φορά που έχεις νεύρα χώνεσαι μέσα στο ψυγείο να βρεις τα υλικά για να φτιάξεις κάτι, να ξεσπάσεις χτυπώντας τα ντουλάπια και ανακατεύοντας τις κατσαρόλες. Και όταν είσαι χαρούμενη, μπορείς να φτιάξεις πέντε φαγητά σε δύο ώρες. Σε τρελαίνει, σε ομορφαίνει, σε ηρεμεί αλλά σου δίνει και ζωή.

Άλλωστε ένα νόστιμο φαί είναι και η αιτία για να ενωθεί ξανά μια οικογένεια, για να γιορτάσει μια διαφορετική βραδιά ένα ζευγάρι, για να δώσει ένα φιλί στην μάνα του ένας έφηβος, για να ηρεμήσει η ψυχή της καλύτερης μας φίλης ή για να δώσουμε λίγη χαρά στον άρρωστο παππού μας.

«Ο έρωτας περνάει από το στομάχι» λένε όλες οι γιαγιάδες.

«Το φαί γίνεται νόστιμο γιατί παίρνει την μυρωδιά αυτού που το φτιάχνει» λέει η δικιά μου γιαγιά.

Γεμίστε αγάπη κάθε φαγητό που φτιάχνεται! Βάλτε φαντασία, μπαχαρικά και κάτι ξεχωριστό από τις κλασικές συνταγές. Μια μικρή πινελιά που μαζί με την μυρωδιά σας, θα κάνει κάθε γεύμα μοναδικό για τους ανθρώπους που αγαπάτε.

Άλλωστε, όλα λύνονται-ξεχνιούνται γύρω από ένα τραπέζι γεμάτο μοσχοβολιστά και νόστιμα φαγητά.