Τρέμω την στιγμή που δεν θα με αφήσεις να σε αγαπάω πια

Γράφει η Στέλλα Γρηγοροπούλου

Τρέμω!

Τρέμω και μόνο με την ιδέα πως μπορεί να σε χάσω.

Τρέμω στην ιδέα του φευγιού σου.

Να μην σε ξαναδώ πια.

Να προσεχείς!

Να προσεχείς για εσένα πρώτα.

Τρέμω πως μπορεί να σου μιλήσω και εσύ να μην μου απαντήσεις.

Τρέμω πως μπορεί μια μέρα να πάψεις να νιώθεις ότι ένιωσες, ότι νιώθεις.

Τρέμω πως μπορεί να με ξεχάσεις, έτσι απλά…

Τρέμω για τις σκέψεις σου.

Τρέμω για εσένα.

Σου γράφω και χάνομαι.

Τα χέρια μου παραλύουν.

Τα πόδια μου νεκρώνουν.

Μόνο το μυαλό μπορεί να σκεφτεί και να σου γράφει επειδή εκεί μέσα υπάρχεις μόνο εσύ.

Μόνο εσύ!

Τα υπόλοιπα είναι μουδιασμένα.

Μουδιασμένα όπως το κορμί μου όταν δέχεται το δικό σου.

Όπως όταν δεν μπορώ να κουνηθώ στο άγγιγμά σου…

Όπως όταν τα χέρια σου με αγγίζουν.

Τρέμω!

Τρέμω για το πως νιώθεις.

Για το πολύ απλό να είσαι καλά.

Τρέμω να μην αλλάξει το φιλί σου.

Τρέμω να μην υπάρχω μέσα σου.

Τρέμω μη με ξεχάσεις.

Τρέμω μη μπει ανάμεσα μας ο διάολος…

Τρέμω!

Τρέμω να μην θυμάσαι.

Θυμάσαι;

Θυμάσαι πως τρέμω όταν με αγκαλιάζεις.

Εκείνα τα ήσυχα βράδια μας.

Και εσύ γελάς!

Έτσι τρέμω.

Τρέμω να μην ξανακούσω εκείνο το όμορφο γέλιο σου.

Να μην ξαναδώ αυτό το μοναδικό χαμόγελό σου.

Τρέμω να μην ξανά νιώσω τη ζέστη που βγάζουν τα μάτια σου όταν με κοιτούν.

Τη ζέστη των χειλιών σου όταν ακουμπούν τα δικά μου.

Τρέμω να μην ξανά ακούσουν τα αυτιά μου τη γλυκιά μελωδία της φωνής σου.

Τρέμω!

Τρέμω για τις σκέψεις σου, αν δεν έχουν εμένα μέσα.

Για την τρέλα που θα μπει στο μυαλό σου.

Εκείνη που σε κάνει και γίνεσαι άλλος.

Που θα σε κάνει να μην με σκέφτεσαι.

Μα γίνεται να σταματήσεις να με σκέφτεσαι;

Τρέμω για όλα αυτά που είναι να έρθουν.

Τρέμω μη δεν προλάβω να σου δείξω όλα εκείνα που νιώθω για εσένα.

Μη δεν προλάβω να σου πω Σ’ αγαπώ.

Μη δεν προλάβω να σε αγκαλιάσω. Μην χάσω την αίσθηση του κορμιού σου όταν με αγκαλιάζει.

Τρέμω για όσα είναι να γίνουν μακριά από εμένα.

Για εκείνα που θα βρεθούν στο δρόμο σου και θα πρέπει να είσαι μόνος σου να τα αντιμετωπίσεις.

Τρέμω μην η απουσία σου μου γίνει συνήθεια!

Μην η απουσία έρθεις μπροστά μας χαμογελώντας και μας πάρει ότι πολυτιμότερο  έχουμε χτίσει.

Τρέμω μην γκρεμιστούν τα όνειρά σου.

Τα όνειρα που έκανες για εσένα.

Τρέμω μην σταματήσεις να ζεις για εσένα, για εμένα, για Εμάς.

Τρέμω!

Τρέμω για όλα εκείνα που δεν θα προλάβουν να γίνουν.

Για όλα εκείνα που δεν θα έρθουν.

Τρέμω να μην σε δω να μεγαλώνεις.

Να μην να έχεις ανάγκη την συντροφικότητά μου.

Να μην σου πιάνω πια το χέρι στα εύκολά και στα δύσκολα.

Τρέμω!

Τρέμω να μην με αφήσεις να σε αγαπάω πια.

Να πάψεις να με αγαπάς και εσύ.

Να σταματήσω να σου γαμάω το μυαλό.

Να σταματήσεις να καυλώνεις στην ιδέα πως θα με δεις.

Τρέμω μήπως δεν φτάσει το μελάνι για όλα αυτά που έχω να σου γράψω…

Μήπως δεν προφτάσει το μυαλό όλα όσα έχει να σου πει.

Τρέμω!