Γράφει ο Γιώργος Καραγεώργος
Εκπτώσεις παντού και σε όλα μας ρε φίλε!
Εκπτώσεις στα συναισθήματα σου, στα θέλω σου, στα όνειρά σου.
Εκπτώσεις ακόμη και στον έρωτα ρε γαμώτο.
Πότε θα έχεις δικό σου αυτόν τον έρωτα που σου αξίζει κι όχι κάτι λιγότερο, τον έρωτα που για αυτόν θα καίγεσαι αλλά δεν θα σε καίει, τον έρωτα που θα σε τρελαίνει αλλά δεν θα τρελαίνεσαι, θα τον απολαμβάνεις ;
Πότε θα επιτέλους θα διεκδικήσεις εκείνον τον έρωτα που για χρόνια τον παρακαλάς, τον προσδοκάς και τον εύχεσαι, αλλά ποτέ σου δεν τον τόλμησες;
Πότε θα ζήσεις, έστω και για λίγο ρε αδερφέ και μην κολλάς με το για πάντα γιατί το για πάντα πολλές φορές λειτουργεί σαν φρένο κι όχι σαν γκάζι, έναν έρωτα μεγάλο σε ένταση;
Σου αξίζει ένας έρωτας που θα σε κάνει να χάνεις το μυαλό σου, που δεν θα μπορείς να ξεχωρίσεις το παράλογο από το λογικό, μα δεν θα σε νοιάζει κιόλας.
Σου αξίζει ένας έρωτας που δεν θα έχεις σχέδια και τακτικές, θα λειτουργείς αυθόρμητα, θα λειτουργείς με ένστικτο, θα λειτουργείς με πόθους.
Σου αξίζει ένας έρωτας που δεν θα σου φτάνει η μια του φορά, θα θέλεις κι άλλες, κι άλλες, κι άλλες.
Ένας έρωτας που με το που θα περνάει την πόρτα σου, θα πέφτεις πάνω του και θα τον πνίγεις από τον πόθο σου, σαν να τον βλέπεις για πρώτη σου φορά.
Που θα τον κοιτάς ευθεία στα μάτια, όταν θα είσαι μέσα του για να βλέπεις τους μορφασμούς που προκαλείς.
Που δεν θα μπορεί να σε σταματήσει τίποτα από το να τον θέλεις.
Που η αγάπη θα γίνεται ένα κουβάρι με την καύλα.
Που θα γεμίζεις το δωμάτιο με καθρέφτες, όχι για να κοιτάς εσένα, μα για να κοιτάς εκείνον, για να έχεις τις εικόνες σας για προίκα σου.
Σου αξίζει ένας έρωτας που όταν θα πρέπει να φύγει, εσύ θα πέφτεις στο κρεβάτι σου και θα τον αναπολείς, με ένα χαμόγελο και μια ευχή να σου ξανά – έρθει σύντομα.
Σου αξίζει ένας έρωτας φίλε μου που ο οργασμός του άλλου θα είναι κι ο δικός σου οργασμός, που ο δικός σου οργασμός θα έρχεται δεύτερος και του άλλου θα είναι ο πρώτος, θα είναι ο στόχος, θα είναι το ζητούμενο σου…