Η μουσούδα σου, η πιο αληθινή φιλία μου!
Γράφει η Μαρία Κοκκινάκη
Εγω θα φυγω και εσυ θα μεινεις σπιτι να με περιμένεις.
Μολις γυρισω τρελαίνεσαι απο χαρα, θες παλι.παιχνιδια και.κανεις τρελες.
Με βλεπεις μετα απο λιγες ωρες και κλαις απο την χαρα σου.
Θα φαμε παρεα μεσημεριανό και μετα θα παμε μια μεγαλη βολτα.
Θα βρεις τους φιλους σου και εγω θα τους κεράσω απο τα μπισκοτακια σου.
Και μετα σπιτι παλι για ξεκουραση.
Καθε μερα τα ιδια και τα ιδια μα καθε μερα μαζι σου διαφερει τοσο πολυ απο τις αλλες.
Ειναι που εχεις και αυτα τα υπεροχα ματια και αυτη την απιστευτη μουσουδα!
Ξερεις δε θα σε αλλαζα με τιποτα και μακαρι να ηξερες ποσο σε αγαπαω..
Ειναι φορες που μετα απο αταξίες σου φωνάζω αλλα οταν πονηρα μου κατεβαζεις τα αυτια με πεθαίνεις!
Δεν ξερω αν καταλαβαίνεις τιποτα απο ολα αυτα που σου λεω αλλα ξερω πως εχεις μια τεραστια ψυχη..
Σου υπόσχομαι πως θα κανω οτι μπορω για σενα αλλα και για ολους τους φίλους σου!
Ακομα και γι’αυτούς που τοσο αδικα έφυγαν…
Πως ειναι δυνατόν;
Φοβάμαι και τρομαζω για το ειδος που ανήκω.
Σου υποσχομαι οτι ποτε δε θα γινω σαν αυτους και οτι παντα θα σε προστατεύω απο εκεινους και οτι θα βοηθαω τους φιλους σου!
17 πανέμορφες ψυχες, 17 απίστευτες μουσουδες, 17 φιλοι!
Ζητω συγγνωμη για το ειδος που ανήκω!