Γράφει η Ράνια Σταθάκη
Ο έρωτας δεν είναι ποτέ σίγουρος.
Κι όσοι σου είπαν να «προσέχεις», μάλλον δεν ερωτεύτηκαν ποτέ αληθινά.
Γιατί ο έρωτας είναι βουτιά, όχι περπάτημα στην άμμο.
Είναι εκείνη η στιγμή που το μυαλό σωπαίνει και η καρδιά κάνει ό,τι θέλει.
Και το ξέρεις, πάντα θα υπάρχει ρίσκο. Πάντα.
Μα το στοίχημα, τελικά, δεν είναι να το αποφύγεις.
Είναι να διαλέξεις σωστά ποιος θα το αξίζει.
Γιατί ο έρωτας δεν χρειάζεται πολλά – μόνο να πέσεις και να μην προσγειωθείς σε ψέμα.
Αξίζει να ρισκάρεις για εκείνον που σε κοιτάει και δεν προσπαθεί να σε αλλάξει.
Για εκείνον που βλέπει πίσω απ’ το θυμό σου την κούραση,
πίσω απ’ τη σιωπή σου την απογοήτευση,
και δεν φεύγει.
Αξίζει να ρισκάρεις για αυτόν που σε κάνει να νιώθεις ήρεμη μέσα στο χάος.
Όχι εκείνον που σε κάνει να αμφιβάλλεις για το ποια είσαι.
Ο έρωτας δεν είναι λογαριασμός να βγει σωστός.
Δεν είναι επένδυση με απόδοση.
Είναι μια φωτιά που ή θα σε ζεστάνει ή θα σε κάψει — κι εσύ πρέπει να διαλέξεις ποιον θα αφήσεις να κρατάει το σπίρτο.
Αν είναι ο σωστός, θα κάψετε μαζί τα παλιά και θα χτίσετε κάτι καινούριο απ’ την αρχή.
Αν είναι ο λάθος, θα καείς μόνη σου.
Και ναι, θα πονέσει. Μα θα μάθεις.
Γιατί κάθε λάθος έρωτας είναι κι ένα μάθημα που σε φέρνει πιο κοντά στο σωστό.
Ο έρωτας δεν θέλει προσοχή. Θέλει τόλμη.
Να μη φοβηθείς να νιώσεις, να εκτεθείς, να αγαπήσεις χωρίς “αν”.
Θέλει πίστη πως κάπου εκεί έξω υπάρχει κάποιος που θα τολμήσει μαζί σου.
Και τότε, όταν τον βρεις,
όταν το ρίσκο μοιάζει πια φυσικό,
θα καταλάβεις:
όλα όσα φοβήθηκες να χάσεις,
ήταν απλώς όσα δεν άξιζαν να κρατήσεις.
