Γράφει η Βάλια Κ.
Η βροχή άρχισε να δυναμώνει και εκείνη ακόμη εκεί..
Με το τσιγάρο ανάμεσα στα δάχτυλα της να έχει τελειώσει προ πολλού και ένα ποτήρι μισό άδειο δίπλα της με το αγαπημένο της ποτό.
Σκέψεις πολλές που τριγυρνάνε στο μυαλό της, ευθύνες που ρίχνει στον εαυτό της και τα δάκρυα για ακόμη μια φορά να κυλάνε στα μάγουλά της.. καυτά όπως και τα φιλιά που της έδινε κάποτε το άλλο της μισό!
Αυτός ο έρωτας που μπήκε ξαφνικά στη ζωή της και έφερε τα πάνω κάτω. Την έκανε να αθετήσει τα πιστεύω της, να παραβεί τους κανόνες της και να νιώσει για πρώτη φορά ότι ζει! Κατάλαβε ότι πριν από εκείνον ακροβατούσε ανάμεσα σε πρέπει, σε κανόνες και σε στερεότυπα της κοινωνίας που αν τα έκανε όλα με τη σειρά που της είχαν μάθει κάποτε θα γινόταν ευτυχισμένη!
Ευτυχισμένη έχοντας τελειώσει τις σπουδές της, με μια καλή δουλειά στα χέρια της ώστε να είναι ανεξάρτητη και ισχυρή.. Ευτυχισμένη με υλικά αγαθά αλλά με ένα τεράστιο κενό στην ψυχή της. Ήθελε έναν άνθρωπο στο πλευρό της να την νοιάζεται να την αγαπάει για αυτό που είναι και όχι για αυτό που ήθελαν οι άλλοι να είναι!
Το ποτό μέσα στο ποτήρι της ξαφνικά πήρε την μορφή του, μια μορφή αγγέλου με ένα υπέροχο χαμόγελο και δύο μάτια γεμάτα υποσχέσεις να της χαρίσουν όσα στερήθηκε όλα αυτά τα χρόνια βάζοντας άλλες προτεραιότητες πάνω από την ευτυχία της!
Χαμογέλασε μπροστά στην μορφή του. Της έλειπε πραγματικά αλλά δε μπορούσε να τον φέρει πίσω. Ήταν επιλογή του να την αφήσει και εκείνη απλά το σεβάστηκε!
Ακόμη μέσα στα αυτιά της ηχούν τα λόγια του «Συγνώμη, αλλά είμαι ερωτευμένος με κάποια άλλη»! Τι μπορούσε να κάνει σκέφτηκε για άλλη μια φορά και τα δάκρυα της κύλησαν πάλι καυτά..
Οι θύμησες έκαναν πάλι την εμφάνιση τους..
Η γνωριμία τους, οι εκδρομές τους, η συγκατοίκηση τους. Είχαν τόσα κοινά και όμως τους χώριζε κάτι σημαντικό. Η επιμονή και η υπομονή! Μα τι κάθεται και σκέφτεται..
Ποια επιμονή και υπομονή μπορεί να υπάρξει όταν σε χτυπάνε τα βέλη του έρωτα, Πόσο να προσπαθήσει κάποιος όταν του έχουν τελειώσει τα συναισθήματα του για τον άλλον. Όχι δεν ήθελε να τον δικαιολογήσει γιατί την πόνεσε απλά η λογική της ήταν το βασικό της στοιχείο ένα στοιχείο που ίσως και να την κατέστρεφε σε αυτόν τον τομέα!
Σκέφτηκε πολλές φορές να τρέξει από πίσω του, να τον παρακαλέσει να του ορκιστεί ότι θα άλλαζε ότι ήθελε, εσωτερικά και εξωτερικά αλλά δε θα ήταν πλέον εκείνη που τον είχε μαγέψει πριν πέντε χρόνια αλλά κάποια άλλη και αυτή την προσποίηση δε μπορούσε να την δεχτεί!
Πέρασε ώρες κοιτάζοντας την βροχή στο παράθυρό της. Άναψε άλλο ένα τσιγάρο και γέμισε το ποτήρι της. Δεν άντεχε άλλο αυτές τις σκέψεις κάτι έπρεπε να κάνει.
Δε θα επέτρεπε στον εαυτό της να κλάψει άλλο. Θα έβαζε τον εγωισμό της πάνω από όλα. Της αξίζει να είναι ευτυχισμένη και χαμογελαστή.. Θα βάλει ένα μεγάλο Χ στο παρελθόν της και θα προχωρήσει μπροστά! Μια εμπειρία ήταν που είχε αρχή μέση και τέλος όπως όλα στη ζωή μας είπε. Θα κρατήσει τα καλά και θα πετάξει τα άσχημα στην άκρη!
Η βροχή σταμάτησε ξαφνικά και την εμφάνιση του έκανε το ουράνιο τόξο με τα υπέροχα χρώματα του και ακριβώς απέναντι δειλά δειλά εμφανιζόταν ο λαμπερός Ήλιος. Αυτό ήταν.. Το χαμόγελο επέστρεψε στα χείλη της και ήταν έτοιμη για μια καινούρια αρχή. Μια αρχή χωρίς απωθημένα και φοβίες. Χωρίς φαντάσματα του παρελθόντος!