Γράφει η Νατάσσα Σπύρου
Και ήρθε μια στιγμή που δεν την περίμενα. Μια στιγμή που την είχα ξεγράψει και δεν πίστευα ποτέ πως θα ήμουν εγώ πρωταγωνίστρια στο σενάριο της. Ο έρωτας είναι απαιτητικός και απόλυτος. Βάζει τους όρους του και γράφει τα θέλω του με ανεξίτηλο μελάνι. Μια στιγμή μαζί σου ήταν αρκετή να φέρει τούμπα τη ζωή μου και τα δεδομένα μου. Να ταράξει τα ήρεμα νερά της ψυχής μου και να προκαλέσει το μυαλό μου να δουλέψει σε άλλους ρυθμούς, στους ρυθμούς της καρδιάς μου.
Ότι αξίζει πονάει, θέλει κόπο, δύναμη ψυχής και ξεβόλεμα. Ξεβολεύτηκα για τα καλά, τα είδα όλα με άλλο μάτι. Ξαφνικά κατάλαβα πως έρωτας και βόλεμα δεν πάνε μαζί. Μου το έμαθες εσύ δείχνοντας μου τον τρόπο. Θέλει υπομονή και θέληση για το μαζί και για το αύριο. Πόση δύναμη θεέ μου είχα μέσα μου, πόσες φορές σηκώθηκα και σε πήρα μαζί στο σήκωμα μου. Πόσες φορές έκλεισα την κουρτίνα στην λογική μου να μην μπορεί να δει και να επηρεάσει την καρδιά μου που πάλευε να συντονίσει τους χτύπους της με τους χτύπους της δικής σου καρδιάς.
Μπορείς να πεις πως ήμουν εγώ τελικά η πιο δυνατή από τους δυο μας. Εγώ πρώτη πόνεσα μα κατάφερα να κλείσω τελικά την πόρτα στο παρελθόν και να παλέψω με όλες μου τις δυνάμεις να κρατήσω ανοιχτή τη δική μας πόρτα στο μέλλον. Ναι αγάπη μου τα κατάφερα, έκανα το απίστευτο, αυτό που κανείς δεν περίμενε. Δεν φοβήθηκα στιγμή να παλέψω για μας, να πιστέψω πως όσο δύσκολο είναι να σ’ αγαπώ άλλο τόσο άξιζε τον κόπο. Ο έρωτας δεν είναι για τους δειλούς και εγώ δεν κρύφτηκα ούτε για μια στιγμή. Μου έδωσες όλους τους λόγους για να παλέψω, να διεκδικήσω για να έχω και άλλες στιγμές μαζί σου. Ο δρόμος δύσκολος μα ήσουν εσύ αυτός που δεν με άφησες ποτέ να σε αφήσω, να παραιτηθώ από ότι ζήσαμε.
Πόσες φορές έριξα φως στα σκοτάδια σου, πόσες φορές σε τράβηξα από τον βυθό σου στην επιφάνεια παίρνοντας παράταση ζωής. Με ρωτάς αν θα το ξαναέκανα. ΝΑΙ με όλη μου την καρδιά σου λέω ναι. Δεν ξέρω και δεν ζητώ να μάθω αν στο τέλος της ιστορίας χωριστούμε. Ξέρω μόνο πως άξιζε. Τα εύκολα αγάπη μου πολλοί αγάπησαν, όμως ότι εύκολα κατακτάς έτσι εύκολα το χάνεις, το παρατάς, το προσπερνάς σαν να μην υπήρξε ποτέ. Το ζήσαμε με όλη την δύναμη της ψυχής μας, τολμήσαμε και φτάσαμε στην όχθη μαζί.
Και τώρα εδώ, αντικριστά πιασμένοι από το χέρι έλα να κάνουμε τον απολογισμό μας. Λιακάδα εγώ στη ζωή σου, ήλιος ζεστός και αν αντέχεις το φως μου προχώρα. Φάρος αναμμένος εσύ για μένα να φωτίζεις τον δρόμο μου για να μην χαθώ. Φτιαγμένοι για τα δύσκολα, για αυτά που έχουν αξία. Που μέσα από τις δυσκολίες γιγαντώνουν το μαζί και μας δένουν με μια αόρατη κλωστή που δεν θα σπάσει ποτέ. Θέλει κόπο η αγάπη, μα ότι αξίζει πονάει και το μάθαμε καλά και οι δυο μας. Έτσι είναι μάτια μου το αμοιβαίο, θέλει θυσίες και ξεβόλεμα. Είμαστε μαζί εδώ, ζωντανή απόδειξη ενάντια στις Κασσάνδρες. Ο έρωτας είναι για παίχτες δυνατούς. Τι λες; Πάμε ένα γύρο ακόμα;