Γράφει η Ελένη Αράπη.
“Αν δεν υπάρχει έρωτας μες στην εκπαίδευση δεν υπάρχει εκπαίδευση”
Κορνήλιος Καστοριάδης
Αν ο δάσκαλος δεν είναι ερωτευμένος με το αντικείμενο της διδασκαλίας του, πώς να παρασύρει τον νέο άνθρωπο και να τον κάνει να αγαπήσει τη μάθηση;
Αν δεν φλέγεται από τον πόθο του να μεταλαμπαδεύσει όχι τις γνώσεις του μα το πάθος του για γνώση, πώς να εμπνεύσει τον μαθητή και να τον ωθήσει να ορμήξει στην κατάκτηση της Αλήθειας;
Αν ο δάσκαλος είναι στυγνός επαγγελματίας και δεν συναισθάνεται τον πόνο και τον κόπο των παιδιών του, αν το έργο του αρχίζει στις 8 και τελειώνει στις 2, πώς να πείσει το παιδί ότι είναι ο πνευματικός του πατέρας;
Αν δεν είναι πολεμιστής, αν υπέρτατη αξία του δεν είναι ο Άνθρωπος, αν δεν αγωνίζεται πάντοτε υπέρ του δικαίου και των αδυνάτων, πώς να εμπνεύσει τον νέο να γίνει ήρωας, να μάχεται μέχρι θανάτου για τα ιερά, τις αξίες και τα ιδανικά του;
Αν δεν θρέφει καθημερινά το παιδί που φωλιάζει μέσα του, αν δεν κάνει ζαβολιές και δεν νιώθει την ανεμελιά της παιδικής ψυχής, αν δεν ξεκαρδίζεται στα γέλια με τα δύσκολα και καθημερινά, πώς να πείσει το παιδί οτι η ψυχή δεν έχει ηλικία, οτι η Ζωή είναι το μέγιστο δώρο που μπορεί να σου δοθεί και πρέπει να το πιεις μέχρι τελικής σταγόνας, βγάζοντας εντέλει τη γλώσσα στον θάνατο και τραγουδώντας ” Σε έζησα Ζωή!”
Δάσκαλος αν θες να γίνεις πρέπει να σαι Ελεύθερος, να βλέπεις μέσα στο κάθε παιδί όχι αυτό που είναι, μα αυτό που μπορεί να γίνει, και να αγωνίζεσαι μέχρι εσχάτων μέχρι η νέα ψυχή ελεύθερη επιτέλους να πετάξει, αδέσμευτη απο όλα ακόμα και από εσένα τον ίδιο. Η γνώση είναι Φως, μα δίχως τον έρωτα σβήνει το Φως.
Ερωτευθείτε λοιπόν δάσκαλοι τη Ζωή και να είστε σίγουροι οτι Ζωή μέσα απο τα μάτια των νέων θα σας χαριστεί. Καλή σχολική χρονιά να έχουμε!
LoveLetters