Λίγο ακόμα από εσένα ήθελα..
Γράφει η Γεώρα
Ήθελα λίγο ακόμα από εσένα.
Λίγο ακόμα από εκείνο το μαζί που μας συντρόφευε.
Λίγο ακόμα το χαμόγελό σου στη ζωή μου, στην καθημερινότητά μου. Στην ρουτίνα μου. Σε εκείνη τη ρουτίνα που τη φώτιζες με αυτό το αφοπλιστικό χαμόγελό σου!
Ήθελα λίγο ακόμα χρόνο μαζί σου.
Λίγες μέρες ακόμα. Λίγες ώρες. Κάποια δευτερόλεπτα για να σε χορτάσω. Μα ανώφελο, ποτέ δεν θα μου έφτανε ο χρόνος μαζί σου. Πάντα λίγος θα ήταν. Ελάχιστος. Σχεδόν μηδενικός.
Κι’ας παζάρευα εγώ συνεχώς για λίγο ακόμα μαζί.
Κι’ας παζάρευα για ένα ακόμη χάδι σου.
Γιατί ήθελα και λίγο ακόμα από τα απαλά, νωχελικά χάδια σου!
Ήθελα τα ακροδάχτυλά σου να γράφουν ιστορίες αλλιώτικες πάνω στον χάρτη του κορμιού μου!
Ήθελα να ζήσω για λίγο ακόμα εκείνο το μοναδικό συναίσθημα όταν με άγγιζες. Ήθελα λίγο ακόμα.
Λίγο ακόμα να ακούω τη φωνή σου να μου ψιθυρίζει στο αφτί λόγια αγάπης. Λόγια ερωτικά. Λόγια που αναστατώνουν το μυαλό και το σώμα συνάμα. Λόγια που υπόσχονται πολλά και που ύστερα γίνονται πράξεις.
Ήθελα λίγη ακόμα από την αγάπη σου.
Εκείνη που μου έμαθε τον πραγματικό ορισμό της.
Ήθελα και για ακόμη μια νύχτα την αγκαλιά σου. Εκείνη που όταν με κράταγε ένωναν όλα τα κομμάτια μου. Εκείνη που ήταν ασφαλής. Το καταφύγιό μου ήθελα!
Ήθελα και λίγο ακόμα από το άρωμά σου.
Να το φοράω ρούχο μου. Να γίνει εγώ.
Για να σε αισθάνομαι πάντα δίπλα μου!
Ήθελα και πολύ από τον έρωτά σου!
Γιατί όλα αυτά και τόσα ακόμα που το μυαλό αντιργιέται να ξεχάσει είναι ο έρωτάς σου!
Ήθελα τον έρωτά σου, εγωιστικά δικό μου!
Μονάχα δικό μου!
Να κουμπώνει μόνο μαζί μου. Γιατί όλοι οι άλλοι θα ήταν λίγοι.
Ήθελα λίγο ακόμα από εσένα στη ζωή μου.
Ήθελα το βράδυ να είσαι δίπλα μου και να με κρατάς σαν τη ζωή σου.
Ήθελα και το πρωί που θα ξημερώσει να μου δώσεις ζωή με ένα φιλί!
Ήθελα εσένα!
Για λίγο ακόμα.
Για μια αιωνιότητα. Για τόσο λίγο!