Η ευτυχία σου, είσαι εσύ και οι επιλογές σου

Γράφει η Αναστασία Κακαβά

Την πρώτη φορά που παρακολούθησα την ταινία «Εat, Pray, Love» με τη λατρεμένη Julia Roberts, ήμουν αρκετά μικρή κι ανώριμη για να καταλάβω πολλά από όσα πραγματευόταν. Αυτό, όμως, που μου είχε κάνει ιδιαίτερη εντύπωση και τότε το θεώρησα τρελό – ως αφελής που ήμουν –ήταν η ικανότητα της πρωταγωνίστριας να ταξιδεύει σε διάφορες χώρες ολομόναχη!

Γενικά τρόμαζα στην ιδέα να κάνω μόνη μου πράγματα που συνήθως κάνεις με παρέα, όπως το να βγεις μια βόλτα, να πιεις έναν καφέ, να πας στο σινεμά ή ακόμη και να γυρίσεις τον κόσμο. Μου φαινόταν κάπως βαρετό και περίεργο να κάνεις φίλη τη μοναξιά σου και κυρίως τον ίδιο σου τον εαυτό.

Μεγαλώνοντας κατάλαβα πόσο λανθασμένα σκεφτόμουν κάποτε και τι έχανα που δεν με είχα γνωρίσει ακόμα! Όταν άρχισα να περνώ χρόνο μόνη μου, όταν ήπια τον πρώτο καφέ, όταν είδα την πρώτη ταινία στο σινεμά κι όταν απλά κάθισα στην παραλία να ακούσω λίγη μουσική με μόνη συντροφιά τη σκέψη μου, τότε συνειδητοποίησα πως τόσα χρόνια έχανα στιγμές με έναν πολύ καλό μου φίλο.

Με γνώρισα, λοιπόν, και συνεχίζω να με γνωρίζω, καμιά φορά με συμπαθώ άλλες πάλι όχι, αλλά – θα μου πείτε – αυτό δεν συμβαίνει, άλλωστε, και με τους κολλητούς μας; Άλλοτε τους λατρεύουμε κι άλλοτε μας εκνευρίζουν μα πάντα τους θέλουμε σε απόσταση ικανή για να νιώθουμε την αγάπη τους.

Λένε συχνά πως αν δεν περνάς καλά μόνος σου δεν περνάς καλά με κανέναν, αλήθεια γελούσα όταν το άκουγα, όμως είναι πέρα για πέρα αληθινό. Αν γίνεις καλός φίλος του εαυτού σου, αν τον φροντίζεις, τον σέβεσαι, τον αγαπάς και τον υπολογίζεις τότε τα ίδια και σε βαθμό υπερθετικό θα τα προσφέρεις και στους υπόλοιπους, είτε λέγονται φίλοι είτε λέγονται σύντροφοι.

Η ευτυχία πηγάζει από μέσα μας, συνεπώς καλλιεργείται πρώτα από εμάς για εμάς και δεν πρέπει να την απαιτούμε ή να την περιμένουμε από οποιονδήποτε άλλον. Μόνο αν αγαπήσεις εσύ πρώτα εσένα θα γίνεις ευτυχισμένος! Κανείς δεν γεννήθηκε για να σε κρίνει και να εκτιμήσει την αξία σου, αυτήν μόνο εσύ την ξέρεις κι αν δεν την καταλάβεις γρήγορα θα πουλάς τον εαυτό σου πολύ φθηνά κι άδικα σε ευτυχίες που μόνο χαρούμενο δεν θα σε κάνουν.

Δεν είναι τυχαίο ότι άνθρωποι από τη φύση τους μίζεροι και δυστυχισμένοι είναι οι ίδιοι που πρώτον απ’ όλους μισούν τον ίδιο τους τον εαυτό, δεν κοιτάζονται στον καθρέφτη, δεν αντέχουν το είδωλό τους, καταδικάζουν το νου τους στο σκοτάδι του κόμπλεξ και για αυτό τους φταίνε πάντα οι άλλοι, οι καλύτεροι, οι δυνατότεροι και οι πιο ευτυχισμένοι! Κανείς εκεί έξω δεν θα μπορέσει να σε αγκαλιάσει με την αγάπη του και να σε κάνει ευτυχισμένο αν πρώτα εσύ δεν έχεις θαυμάσει τον ίδιο σου τον εαυτό!

«I’ m alone but not lonely» αυτός είναι ο στόχος, να σε αγαπάς και να σε κάνεις κέφι σε τέτοιο βαθμό που η μοναξιά δεν θα είναι αφορμή κατάθλιψης αλλά αιτία χαράς! Θα έχεις το χρόνο να κάνεις όσα σε ευχαριστούν και να μάθεις περισσότερο εσένα, χωρίς την αίσθηση του κενού και της απώλειας.

Γι’ αυτό σου λέω μην φοβάσαι, πήγαινε σε αυτή τη συναυλία που τόσο θες να πας, δες αυτή την ταινία που λαχτάρησες, απόλαυσε τον καφέ σου με θέα τη θάλασσα, όταν οι άλλοι είναι απασχολημένοι για να σε συνοδεύσουν ή  – ακόμη καλύτερα – αν ένιωσες πρώτος την ανάγκη να μείνεις λίγο με το άλλο σου μισό· τον εαυτό που κρύβεις καλά και περιμένει να τον ανακαλύψεις!!

Θα δεις πως μετά από αυτή την εμπειρία θα έχεις πιο πολλά να μοιραστείς με τους άλλους ενώ παράλληλα θα περιμένεις λιγότερα από αυτούς, κάτι που ίσως σε σώσει από κάθε επόμενη απογοήτευση!