Τίποτα δεν κρατάει για πάντα. Πάρτο απόφαση..



Τα παραθυρια που επιλεγουμε, εχουν σημασια!
Γράφει η Άντζελα Καμπέρου
Η φράση “Θα σ’ αγαπάω για πάντα” δεν στέκει.
Απλά, λιτά και κατανοητά.
Όλα κάποια στιγμή τελειώνουν, με τον έναν ή με τον άλλο τρόπο, θέλοντας και μη. Για όλους κάποια στιγμή ο κύκλος κλείνει για να ανοίξει ένας άλλος, μεγαλύτερος ή μικρότερος, δεν έχει σημασία. Τίποτα δεν κρατάει για πάντα πόσο μάλλον σχέσεις από την αρχή καταδικασμένες.
Θες να πιστεύεις πως θα είστε αυτοί που θα κάνετε τη διαφορά. Πως η δική σας ιστορία έχει γραφτεί με τρόπο τέτοιο που κάθε καινούριος κύκλος θα ανοίγει μέσα ή έξω από τον παλιό. Πως ο δικός σας κύκλος δεν θα κλείσει ποτέ.
Και κάποια στιγμή έρχεσαι αντιμέτωπος με την σκληρή αλήθεια.
Τίποτα δεν κρατάει για πάντα.
Δεν είναι απαραίτητα κακό αυτό. Στο κάτω κάτω αν κάτι κρατήσει περισσότερο από όσο πρέπει φθείρεται, χαλάει, αλλοιώνεται. Δεν έχει τη νοστιμάδα που είχε στην αρχή. Δεν έχει το ενδιαφέρον και την έξαψη του πρώτου βλέμματος, του πρώτου φιλιού. Μπαγιατεύει και χαλάει. Χάνεται η μαγεία.
Υπάρχουν διάφοροι τρόποι να λήξει μια ιστορία, με τον καλύτερο εξ αυτών να είναι το αναπόφευκτο. Βλέπεις πως το πράγμα δεν κυλάει, κάπου έχει κολλήσει, κάπως δεν προχωράει. Μην το ζορίζεις, λοιπόν, έχει πάρει ήδη τον δρόμο του ό, τι κι αν κάνεις εσύ. Μην το ξεχειλώσεις και αλλάξει τελείως μορφή. Κράτα τα όμορφα και πήγαινε παρακάτω.
Μην το εξευτελίσεις. Κάτι που άρχισε τόσο όμορφα είναι κρίμα να τελειώσει με φωνές, δάκρυα και λέξεις που πονάνε. Έτσι όπως άρχισε πρέπει να τελειώσει.
Ένα γλυκό βλέμμα όλο κατανόηση, ένα χαμόγελο δειλό και ένα νεύμα πως ήρθε η ώρα. Και έπειτα ο καθένας τον δρόμο του.
Μην πέσεις χαμηλά. Όσο κι αν αγάπησες κάποιον άνθρωπο φύγε από αυτόν με την ίδια αξιοπρέπεια που μπήκες στη ζωή του.
Κι άσε τα “μελό” για τις ταινίες. Σήκωσε ψηλά το κεφάλι, χαμογέλασε στην νέα μέρα που έρχεται και ετοιμάσου για κάτι καινούργιο.
Είναι ωραία η αλλαγή. Μπορεί να μην θέλεις να έρθει. Μπορεί να μην νιώθεις καν έτοιμος όταν έρθει. Όταν όμως καταλάβεις πως ήρθε η ώρα να κλείσεις αυτό το βιβλίο, μισοτελειωμένο ή όχι, και να πας στο επόμενο, θα νιώσεις σαν να παίρνεις μια βαθιά ανάσα ύστερα από στέρηση του οξυγόνου σου.
Τίποτα δεν κρατάει για πάντα. Και δεν πειράζει!
Related
