Στο χέρι σου είναι να γίνεις οι επιλογές σου..

Γράφει η Μαρία Κυπραίου

Είμαστε τελικά ή όχι οι επιλογές μας; Ο τρόπος που επιλέγουμε την κάθε μας κίνηση μοιάζει πολλές φορές με παρτίδα σκάκι. Μας μετακινούν και μας καθοδηγούν άνθρωποι και καταστάσεις, που νιώθουμε ανήμποροι να αντιδράσουμε. Να σπάσουμε τα σχοινιά της μαριονέτας και να βγούμε από τον βόθρο που έχουμε πέσει.

Κι όμως μοιάζει σαν να το επιλέξαμε εμείς αληθινά. Και είναι φορές που οι επιλογές μας αποξενώνουν, μας απομονώνουν και είμαστε πιο αδύναμοι από ποτέ, γιατί μένουμε μόνοι. Νιώθουμε μαριονέτες κλεισμένες στον εαυτό μας και αυτό κάποια στιγμή αρχίζει να πονάει. Κι όταν συνειδητοποιείς ότι ο πρίγκιπας με το άσπρο άλογο δεν θα έρθει να σε απαλλάξει από την κακιά μητριά, τότε πονάει ακόμα περισσότερο.

Σε κάθε περίπτωση έχεις να επιλέξεις ανάμεσα σε δύο δρόμους. Ο ένας είναι η όπισθεν. Να τα παρατήσεις και να σταματήσεις να ανασαίνεις. Να συνεχίσουν να σε καθοδηγούν χωρίς να παίρνεις πια ανάσα από επιλογή.

Ο άλλος είναι ο δύσκολος. Είναι εκεί που θα κόψεις τον ομφάλιο λώρο που σε συνδέει με το κακό, θα αντέξεις να σηκωθείς και θα σταθείς στα πόδια σου από την αρχή. Επιλογή σου ή μια επιλογή σου και η άλλη. Και αυτό που θα μείνει; Οι συνέπειες της επιλογής που έκανες. Άρα τελικά είμαστε ή όχι οι επιλογές μας;