Σίγουρα θα ξανάρθουν κι η ευτυχία σου κι η δυστυχία σου. Στο ενδιάμεσο, ζήσε!


Γράφει η Ειρήνη Σταυρακάκη
Σίγουρα θα ‘ρθουν. Θα επιστρέψουν οι μέρες που τόσο αμφίβολα θυμάσαι. Μέρες που ήσουν ηλιοκαμένος και με ένα φτυάρι έσκαβες στο βρεγμένο χώμα για να αναστήσεις τα κοιμισμένα σου όνειρα. Νύχτες με στυλωμένα τα μάτια στο τζάκι κοιτάζοντας τη φλόγα που τόσο ζήλευες στις παιδικές σου αναμνήσεις.
Σίγουρα θα ξανάρθουν. Οι συναντήσεις οι προσωπικές, οι ιδιαίτερες. Εκείνες με φίλους παιδικούς ή χαμένους συμφοιτητές. Η νύχτα τελείωνε γρήγορα, η νύστα δεν έλεγε να ‘ρθει γιατί το γέλιο δε σε άφηνε να ηρεμήσεις. Σα να χτυπούσε φλέβα η αδρεναλίνη. Ένιωθες μια άνεση, μια ελευθερία μοναδική.
Σίγουρα θα ξανάρθει. Είναι η αίσθηση εκείνη πως ο κόσμος περιστρέφεται γύρω σου. Περιμένει την κρίση σου, την αλήθεια σου και δε προχωράει χωρίς εσένα. Κι εσύ όμως τον αποζητάς, δεσμεύεσαι με την κριτική του και θες να προσφέρεις , να μοιραστείς τη σοφία. Ένα κομμάτι σου να ανήκει σε κείνον.
Σίγουρα θα ξανάρθει. Ο φόβος μήπως απογοητεύσεις εκείνους που σε αγαπούν, που θα έκαναν τα πάντα για σένα. Είναι το σαράκι που σε τρώει μέρα με τη μέρα. Αυτό το «μήπως» ή το «εάν». Αλυσοδένει τη σκέψη και τα πόδια σου ατροφούν. Η αβεβαιότητα είναι «στοιχειό» της ανθρώπινης φύσης. Εξαιτίας της έγιναν λάθη και φτάσαμε στον πολυτελή τρόπο ζωής.
Σίγουρα θα ξανάρθουν. Οι έναστρες νύχτες, χωρίς κινητά, χωρίς προβολείς. Μόνο τα αστέρια κι εσύ. Κι εσύ εκεί να βαδίζεις ολομόναχος στο μονοπάτι της αστερόσκονης. Στραμμένο το κεφάλι στον ουρανό με πόδια γυμνά περπατώντας πάνω στην παγωμένη την άμμο.
Χωρίς έννοιες, χωρίς φασαρία. Μόνο ο ήχος της θάλασσας. Ένα βουητό που καταπίνει στην επιστροφή του τα βότσαλα. Τόσο ρυθμικό, τόσο ξεχωριστό.
Σίγουρα θα ξανάρθουν. Οι μεγάλες κι αταίριαστες παρέες. Εκεί που παρόλο που ήσουν μέρος του κόσμου, ένιωθες έντονα και τακτικά τσιμπήματα μοναξιάς. Γελούσες με τα πειράγματα των άλλων, χάζευες συμπεριφορές, άκουγες τραγούδια που ποτέ δε θα άκουγες μόνος.
Έμαθες πως αξίζει να είσαι ένα από τα πολλά κομμάτια του πάζλ, έστω κι αν μην έχεις επάνω σου κάποια φιγούρα.
Σίγουρα θα ξανάρθουν. Δε χωράει αμφιβολία στην ευτυχία σου ή τη δυστυχία σου.