Πώς αγαπούν οι άνθρωποι στα σιωπηλά;

Γράφει η Μαρία Σταματοπούλου

Πώς αγαπούν σιωπηλά; Πώς ματώνουν από αγάπη δίχως να πουν κουβέντα; Κάθε φορά που σε βλέπω, σε ερωτεύομαι από την αρχή, τρελά, παράφορα.
Κάθε φορά που με κοιτάζεις, με εκείνα τα τρυφερά μάτια, εκείνο το τόσο όμορφο πρόσωπο, θέλω να σε πλησιάσω να σε φιλήσω.. Σαν μικρό παιδί αισθάνομαι δίπλα σου. Παράφορα ερωτευμένη, έτοιμη να γκρεμίσω και να χτίσω από την αρχή.
Δεν έχω τρόπο να σε πλησιάσω, εσύ μίλα μου, εσύ θέλω να θες να έρθεις σε εμένα.
Γιατί εγώ από τότε που σε γνώρισα, ήξερα. Δική σου θέλω να είμαι.
Τα δικά σου χέρια αναγνωρίζω ως δικά μου. Τα δικά σου φιλιά θέλω πάνω μου.
Τα δικά σου μάτια να με κοιτούν.
Αγάπη μεθυσμένη είσαι, ένας έρωτας που φέρνει ζάλη.
Ένας άντρας αληθινός.
Έλα και μίλησέ μου, μίλα μου για εμάς , αυτό μονάχα ζητώ στην προσευχή.
Μονάχα εσύ να με αγαπάς.