Μην ανησυχείς όταν ζηλεύω, όταν σταματήσω να ανησυχήσεις.

Γράφει η Νεφέλη

Διαβάζω αναλύσεις επί των αναλύσεων για το τι είναι η ζήλια, αν είναι καλή σε μια σχέση, τι προβλήματα δημιουργεί, ποια είναι η σωστή δοσολογία, πότε είναι φυσιολογική, πότε γίνεται αρρωστημένη, πόσο καταστρέφει τις σχέσεις κλπ..κλπ..κλπ..

Διαβάζω και ξανά διαβάζω ότι ζηλεύει κάποιος τον σύντροφο του όταν ο ίδιος νιώθει ανεπαρκής και γιατί έχει χαμηλή αυτοεκτίμηση.

Τα άτομα που είναι σίγουρα για τον εαυτό τους, τις δυνάμεις τους και τα προσόντα τους δεν πρέπει να ζηλεύουν….Τα μειώνει μια τέτοια συμπεριφορά και τα κατεβάζει χαμηλά στα μάτια του συντρόφου τους που σιγά- σιγά αρχίζει να πνίγεται. Αντιλήψεις και θεωρίες που μας θέλουν υπέρ άνω, ψύχραιμες και cool. Οκ!! Συμφωνώ. Άλλωστε ποια είμαι εγώ που θα αμφισβητήσει τις επιστημονικές μελέτες.

Όμως αναρωτιέμαι έτσι πρέπει να είναι;;Γιατί εγώ είμαι μια ερωτευμένη γυναίκα και ως γνωστό ο έρωτας δεν έχει λογική κι αν σου τη σβουρίξει σε παίρνει και σε σηκώνει στην πράξη και στην κυριολεξία.

Άρα δηλαδή να μην πέσω στα μάτια του ανθρώπου που λιώνω για αυτόν.

Να είμαι τόσο πολύ cool που θα πρέπει να ελέγχω και να περνάω από κοντρόλ τα αισθήματα και τις συμπεριφορές μου.

Θα πρέπει δηλαδή κάθε φορά που πάει να μου ανάψει το λαμπάκι κόκκινο εγώ να γυρίζω τον διακόπτη.

Όχι αρνούμαι να το κάνω.

Αρνούμαι να πνίξω την ζήλια που μου χτυπάει την πόρτα και μου γυρίζει το μάτι ανάποδα. Αρνούμαι να την καταπιώ παριστάνοντας την αδιάφορη ή την ψύχραιμη την ώρα που όλα μέσα μου έχουν τρικυμία.

Είσαι δικός μου, το ξέρω ότι με αγαπάς, το ξέρεις ότι σε αγαπώ αλλά μωρό μου sorry, την κοπελιά απέναντι που σε έχει καρφώσει με το βλέμμα της και αλλάζει σταυροπόδι κάθε τρεις και λίγο, δεν θα την ανεχτώ.

Δεν σκοπεύω να κρεμαστώ επάνω σου ούτε και να κολλήσω σαν βδέλλα στην αγκαλιά σου.

Όχι, προτιμώ άλλη λύση. Έχω τα κότσια να της το πω στα ίσα

«Άλλαξε κατεύθυνση στα ματάκια σου και τα ποδαράκια σου γιατί δεν σε βλέπω να τα χαίρεσαι και για πολύ ακόμη».

Ναι!!Είμαι κτητική με ότι αγαπώ, το παραδέχομαι.

Είμαι όμως και δοτική. Αφού λοιπόν χαρίζω την ψυχή και το σώμα μου ολοκληρωτικά το ίδιο θέλω να πάρω. Όταν είμαι με έναν άνθρωπο είμαι με αυτόν και το ίδιο επιθυμώ να εισπράττω.

Ζηλεύω λοιπόν και ανασφάλειες έχω και κρίσεις παθαίνω όταν παράξενοι ήχοι μηνυμάτων ηχούν στο τηλέφωνο.

Ναι δεν γουστάρω να ξέρω ότι σε γλυκό κοιτούν κι εγώ να καμαρώνω γιατί είσαι δικός μου.

Οι κρίσεις ζήλιας μου να μην σε ανησυχούν.

Ξέρεις τι να σε προβληματίσει;;

Όταν θα σταματήσουν. Όταν θα με δεις ήσυχη, ξέρεις εσύ τι εννοώ. Τότε ίσως θα πρέπει να ψαχτείς κι αν ενδιαφέρεσαι θα πρέπει να ανησυχήσεις.

Είμαι παραδοσιακή γυναίκα εγώ μωρό μου στον έρωτα. Ό,τι αγγίζω θέλω να το αγγίζω μόνο εγώ. Ό,τι μου ανήκει το θέλω μόνο για μένα. Μοιρασιές και τσιλιμπουρδίσματα δεν τα μπορώ.

Για αυτό λοιπόν μην με παίζεις και μην με προκαλείς για να δεις μέχρι που μπορείς να με φτάσεις. Και να θυμάσαι όπως λέει το λαϊκό άσμα «Της γυναίκας η καρδιά είναι μια άβυσσος».