Μάθε να είσαι άνθρωπος. Δεν κοστίζει…

Γράφει η Φύλλις Γκούστη

Υπάρχουν άνθρωποι που θα χαρούν με την χαρά σου όπως και θα λυπηθούν με την λύπη σου.
Κράτα τους.
Υπάρχουν και εκείνοι που θα αδιαφορήσουν γενικά.
Αδιαφόρησε και εσύ.
Υπάρχουν και εκείνοι οι άλλοι, που μπροστά στο παίζουν ευγενικοί,
καλοί, ότι δήθεν ενδιαφέρονται και πίσω σου, σου σκάβουν τον λάκκο.
Τους ξεχωρίζεις γιατί τα μάτια τους, δεν χαμογελούν ποτέ.
Μόνο το στόμα.
Και δεν καταλαβαίνουν ότι φαίνονται.
Και το να χαμογελούν τα μάτια, είναι κάτι που δεν προβάρεται.
Δεν φτιάχνει, δεν γίνεται να χωρέσει στην υπόλοιπη μάσκα.
Είναι λες και τους έκανε έτσι η φύση για να ξεχωρίζει η κακία και να φαίνεται
η ταμπελιτσα στο μετωπο –Προσοχή, κίνδυνος θάνατος–
Προτού ζηλέψεις, φθονείς ή βάλεις στο στομα σου έναν άνθρωπο από το πουθενά, χωρίς να σου έχει κάνει κάτι, ρώτα τον, τί έχει περάσει για να είναι σημερα όπως είναι.
Ρωτα αντι να υποθέτεις.
Και υστερα, πριν πας να ανάβεις κεράκια επειδή εισαι και καλός Χριστιανός πάνω απ’ολα, ρώτα τον εαυτό σου, είμαι εντάξει;
Πράττω όμορφα;
Και μάθε να είσαι άνθρωπος.
Δεν κοστίζει…