Έναν φόβο έχω, μην μου πάθεις κάτι..

Και τι νομίζεις, ότι φοβάμαι τις πληγές;

Τι πιστεύεις, πως κλείνομαι σε γυάλες για να μην εκτεθεί στον κίνδυνο η ψυχή μου;

 

Ας γελάσω αγάπη μου!

Εγώ κορίτσι μου που λες, είμαι μια πληγή ολάκερος, ξέρεις εσύ.

 

Εγώ έχω πεθάνει αμέτρητες φορές κι ύστερα πήρα ανάσα από μόνος μου κι αναστήθηκα.

Έχω γδάρει τα πόδια μου σε αλάνες, σε αγκάθια και σε αρένες.

Έχω δακρύσει τόσο πολύ, που τα δάκρυα μου έφτιαξαν κοίτες πια, κι έγιναν ήρεμα ποτάμια, που ξέρουν την πορεία τους.

Έχω ακούσει τα όνειρα μου να ουρλιάζουν, όταν μου τα σακατεύανε κι είχα τα κότσια να φτιάξω νέα.

Έχω βγει στην αγορά ένα πρωί κι αντίκρισα με τα ίδια μου τα μάτια, κλέφτες κι απατεώνες, να ξεπουλάνε τα πιο ακριβά κομμάτια μου, και μάλιστα όσο όσο, κι εγώ τους χαμογέλασα απλά, γιατί δεν σώνομαι εγώ μωρό μου, έχω πολύ ψυχή στα στήθια μου που δεν τελειώνει.

Έχω δει τα πιο μεγάλα θέλω μου, να μου τα κόβουν με ξυράφια κι όλους τους συγχώρεσα.

Έχω μαζευτεί κουβάρι σε λίγους πόντους ενός διπλού κρεβατιού κι όλα το υπόλοιπο έμεινε αδειανό και παγωμένο, όμως δεν κιότεψα ποτέ μου.

 

Εγώ σου λέω, μαγείρεψα για δυο κι έφαγα μόνος μου, ξέρεις εσύ!

Άνοιξα δρόμους που να χωράνε δυο και τους περπάτησα μόνος μου

Προσπάθησα για δυο και θρήνησα μόνος μου.

Αγάπησα για δυο κι έμεινα μόνος μου.

Ερωτεύτηκα για δυο και πόθησα μόνος μου.

 

Εγώ που λες, δεν έχω ούτε ένα σημείο στα κορμί μου που να μην είναι πληγωμένο. Δεν τις φοβάμαι διόλου τις πληγές, κι ας λες εσύ το αντίθετο.

Εγώ σου λέω, δεν έχω φόβους που να αφορούν έμενα, όλους τους νίκησα κι είμαι όρθιος ακόμα, ζωντανός κι ανδρειωμένος.

 

Έναν μονάχα φόβο μου δεν μπόρεσα, κι ούτε θα το μπορέσω ποτέ μου να τον νικήσω, να μην μου πάθεις τίποτα εσύ κι ας έχεις φύγει, να μην μου πληγωθείς εσύ κι ας με κομμάτιασες, να μην “σκοτώσω” εσένα. Μόνο αυτό φοβάμαι μάτια μου, μη σε ¨σκοτώσω” μέσα μου και μην βρεθείς εσύ σε κίνδυνο κι εγώ δεν θα είμαι εκεί για να σε σώσω.

 

Μην ασχολείσαι λοιπόν με εμένα, αντέχω εγώ, φρόντισες να με κάνεις δυνατό, με εκπαίδευσες στο να μην φοβάμαι κι έγινα πολύ καλός σε αυτό, ξέρεις εσύ!

Εσένα θέλω να προσέχεις, με τους δικούς σου φόβους ασχολήσου κι έτσι κι εγώ κορίτσι μου, δεν θα έχω ούτε έναν φόβο.